118. Het spijt me, schatje

"Het spijt me, liefje," fluistert Dakota hees tegen mijn huid.

Mijn hart trekt samen, en tranen ontsnappen uit mijn wimpers, terwijl ik de pijn voel van de wonden die hij mij heeft toegebracht. Ze zijn nog steeds vers, open en bloedend.

En een sorry zal ze niet genezen.

"Nee." Mijn stem snijdt ...

Log in en ga verder met lezen