VIJFENTWINTIG

Er was al een tijdje niets gezegd, Alexander was gewoon bij Yalda in bed gekropen, ze lagen tegenover elkaar zonder iets te zeggen. Yalda was niet weer in slaap gevallen en na wat uren leek van gewoon daar liggen en naar elkaar staren, sprak ze;

“Waarom zeg je niets?” vroeg ze hem.

“Waarom val jij...

Log in en ga verder met lezen