Hoofdstuk 224

De duisternis in mijn cel is absoluut, op de ziekelijke gloed van de Darklite aderen in de muren na. Hun aanwezigheid zoemt, laag en constant, een onnatuurlijke vibratie die mijn kracht onderdrukt, gedempt als een stem achter dik glas.

Enigma heeft geleerd. Ze hebben zich op mij voorbereid. Het is ...