141: Vriend uit het verleden

Het licht van de schemering vulde de kamer en schilderde onze huid als blanco doeken.

Verstrengeld met elkaar lagen we samen op het bed alsof we in elkaar konden opgaan, en op dat moment was dat precies wat ik wilde.

Verlangen, doordrenkt met een liefde zo diep, maakte dat we ernaar hunkerden één t...

Log in en ga verder met lezen