Een bezoeker

Hezzlie

“Mama!”

Ik ben een snikkende, huilende puinhoop terwijl ik mijn armen om mijn moeder sla en haar de kamer in trek. Wilma is er ook, maar ze sluit zachtjes de deur en laat ons tweeën alleen. Ik houd mijn moeder vast wat lijkt op een uur, terwijl we allebei huilen alsof we elkaar jaren niet...

Log in en ga verder met lezen