Hoofdstuk 4 Hij verwarde haar identiteit
Jaren geleden had de familie Bennett het verkeerde kind meegenomen en een nepdochter opgevoed, Sophia, terwijl de echte dochter, Ava, op het platteland opgroeide. Later haalde de familie Bennett haar terug, maar toen ze zagen dat ze een lelijk meisje was met littekens op haar gezicht en beperkte vooruitzichten, erkenden ze haar nooit formeel als hun eigen dochter. Ze woonde in de kamer van mevrouw Foster onder constante controle van iedereen, vooral gepest door Kylie. Toen ze weer naar huis wilde, regelde de familie Bennett de ontvoering van mevrouw Foster, zodat Ava gedwongen werd alles voor Kylie te doen, waardoor Ava opnieuw hulpeloos was.
Ava fronste haar wenkbrauwen en verborg elke kilte in zichzelf, vastbesloten om mevrouw Foster te redden. Dominic keerde na een koude douche terug naar zijn slaapkamer en stond bij het Franse raam, gekleed in zwarte zijden pyjama. Het schitterende licht buiten scheen door het raam en weerkaatste op zijn knappe gezicht, waardoor hij een laagje prachtige licht kreeg. Hij schonk een glas rode wijn in een hoog glas en nam een slok. Het rijke aroma verspreidde zich snel in zijn mond.
Plotseling dacht hij aan de kus van het meisje, die schoner, tederder en geuriger was dan de rode wijn. Het was iets wat hij nog nooit eerder had geproefd. Dominic slikte nonchalant. Hij had Kylie moeten aanpakken toen hij haar vandaag betrapte, maar er was een onbeschrijfelijk gevoel in zijn hart, dus besloot hij haar voorlopig te laten gaan.
"Shh, stel geen vragen, zeg gewoon dat ik je vrouw ben~"
Dominic zette het wijnglas neer en ging op het zachte bed liggen. Dit bed was van haar; ze had hier twee jaar geslapen. Dominic rook een vage geur die nog steeds om het bed hing. De geur was overweldigend, alsof het recht naast hem was. Gisteravond rook hij deze geur ook en sliep verrassend goed! Jarenlang leed hij aan ernstige slapeloosheid, maar gisteravond viel hij rustig in slaap.
Was het vanwege haar geur? Had hij haar geur nodig om in slaap te vallen? Om dit te verifiëren, stond Dominic op en ging naar beneden, waar hij al snel die slanke figuur in de woonkamer vond. Hij liep naar haar toe en plaatste beide grote handen op haar zachte taille. Door de dunne kleding voelde hij Ava's delicate lichaam en ze verstijfde meteen. Zonder om te draaien kon ze raden wie achter haar stond: Dominic - de mannelijke gastheer hier - niemand anders zou haar zo aanraken of vasthouden.
Waarom omhelsde hij haar? Zou het kunnen dat... hij herkende wie ze werkelijk was? Plotseling leunde zijn knappe gezicht naar voren, snuffelend aan Ava's nek terwijl hij zijn stem verlaagde, "Kylie, waarom ruik je zo lekker? Welke parfum gebruik je?" Met een "boem" werd Ava's kleine gezicht onmiddellijk rood.




















































