114. Onverklaarbare dingen

Voor een moment kan ik niet ademen.

De woorden van Marshal hangen nog steeds in de lucht als stof. Stil... verstikkend.

Mijn vingers trekken zich terug van de tafel alsof het hout plotseling heet is geworden. Of misschien is het het bloed dat naar mijn handen stroomt. Of ijs. Of allebei, vechtend bi...

Log in en ga verder met lezen