130. EVELYN ROSE (POV)

Ik veeg mijn hand over de beslagen spiegel, onthullend mijn vermoeide reflectie door de stoom in de badkamer. Een reflectie die ik soms nauwelijks herken — en, meer dan wat dan ook, moeilijk accepteer.

Het is enigszins ironisch hoeveel ik op mijn moeder lijk. Haar teint, de lijnen van haar gezicht, ...

Log in en ga verder met lezen