134. EVELYN ROSE (POV)

De stilte die volgt is scherp als een mes.

Deans ogen blijven gefixeerd op het beeld dat al verdwenen is, alsof hij het nog steeds ziet, alsof de scène nu in zijn geest gebrand is. Of misschien stelt hij zich dingen voor die hij niet zou moeten.

Wanneer hij eindelijk zijn blik naar mij richt, is het...

Log in en ga verder met lezen