138. SEBASTIAN H. (POV)

Ik dwing mezelf om mijn blik standvastig en koel te houden... maar mijn ademhaling wordt zwaarder, mijn lippen gaan lichtjes open onder het gewicht van de schok.

Mijn gedachten razen—te snel. Ik kan nauwelijks coherente gedachten vormen.

Het enige waar ik aan kan denken zijn de woorden die diep in m...

Log in en ga verder met lezen