63. „Je weet helemaal niets.”

Mijn woorden blijven hangen in de lucht, die zwaarder wordt met Christophers aankomst. Hij staart naar me met gefronste wenkbrauwen, zijn ogen hard en achterdochtig... hoewel ik zou zweren dat ik flarden van bezorgdheid erin zie. Maar, zoals altijd, in tegenstelling tot Oliver — die zo open is over ...

Log in en ga verder met lezen