86. „Verlaat me verdomme niet, Charlotte.”

Ik kan niet praten.

Ik kan niet denken.

Alles wat ik kan doen is voelen — het gewicht van Christopher tegen me aan, de koortsachtige hitte van zijn huid, en de subtiele trilling in zijn sterke spieren, alsof zijn hele lichaam op het punt staat in te storten.

Hij valt uit elkaar. En ik houd elk v...

Log in en ga verder met lezen