101- Ik ben geen elektricien, maar ik kan je dag verlichten.

Ik zit op de passagiersstoel van Lukas' auto en kijk hoe de stad langs het raam voorbij flitst. De sfeer in de auto is verrassend kalm, als het oog van een storm waaruit we nog niet volledig zijn ontsnapt. Op de achterbank aait Oom Lance zachtjes Roxy, zijn hand rustend op haar vacht alsof het hem v...

Log in en ga verder met lezen