Hoofdstuk 52

Axels POV

Alleen het oogcontact was al indrukwekkend - hoewel het nog steeds een beetje wankelde naarmate ik langer naar de jongeman staarde.

Ik bestudeerde het lange litteken dat van zijn voorhoofd naar zijn kin liep, net zijn rechteroog missend.

"Meneer, het is een genoegen!" Hij spre...

Log in en ga verder met lezen