56 | SOMBERE LUCHTEN

Ik huil mezelf droog, terwijl ik door mijn moeder vastgehouden word, terwijl de onvermijdelijke - en veel sneller dan ik had verwacht - realiteit van haar situatie dreigt me in de vergetelheid te trekken. Soms voelt het alsof de armen van mijn moeder het enige zijn dat me bij elkaar houdt, terwijl m...

Log in en ga verder met lezen