Hoofdstuk 232

Serena’s POV

Op het moment dat de scooter voor het huis tot stilstand kwam, verscheen er een zachte glimlach op mijn lippen. De vroege ochtendbries streek langs mijn gezicht en droeg de geur van dauw en verse aarde met zich mee. Ik zwaaide een been over de scooter en stapte af, mijn haar viel over ...

Log in en ga verder met lezen