Hoofdstuk 5
Rebecca's POV
Ik knikte ongemakkelijk, haastig de kleren aantrekkend die ik kon vinden, terwijl ik lichtjes kreunde van de pijn tussen mijn dijen. "Doe maar niet zo zelfvoldaan. Ik had er gewoon nog nooit tijd voor gehad."
Dominic kwam naar me toe, prachtig naakt en ongegeneerd. Zijn nabijheid zorgde ervoor dat mijn pas aangeklede lichaam weer verlangde naar zijn aanraking. "Denk je dat dit iets goeds is?" Zijn stem was gezakt naar een gevaarlijke toonhoogte.
Ik spande me aan, dwingend mezelf om niet naar zijn perfecte lichaam te staren. "Wat zou het anders zijn?"
Hij lachte koud. "Naïef." Hij reikte naar zijn telefoon, zijn spieren golfden met de nonchalante beweging. "Geef me je rekeninginformatie."
Ik staarde hem aan in verwarring. "Wat?"
"Je rekening. Voor de overboeking," zei hij ongeduldig, zonder me aan te kijken.
De verwarring maakte plaats voor woede toen het besef doordrong, hete schaamte overspoelde me. "Maak je een grap? Denk je dat ik geld nodig heb?" Mijn stem trilde van vernedering.
Dominic legde kalm uit, terwijl hij zijn boxers aantrok, "Het is onderdeel van de transactie. Jij levert een dienst, ik betaal een vergoeding. Dat is eerlijk."
Ik voelde me misselijk, gal kwam omhoog in mijn keel. "Ik ben geen prostituee! Ik wil je geld niet!" De herinnering aan zijn tedere aanrakingen tijdens de nacht maakte deze uitwisseling des te pijnlijker.
Zijn wenkbrauwen trokken samen, oprechte verwarring verscheen op zijn gezicht. "Wat wil je dan? Status? Een positie? Als je probeert via mij dichter bij de Silver Moon te komen—"
"Ik wil niets!" Ik onderbrak hem, woedende tranen prikten in mijn ogen. "Gisteravond was gewoon een vergissing, een stomme beslissing waar ik voor altijd spijt van zal hebben!" De woorden deden pijn om uit te spreken, vooral omdat ik wist dat ze niet helemaal waar waren.
Dominic's wolf natuur kwam naar boven, zijn ogen flitsten goud terwijl hij naar me toe liep. "Je benaderde me, wetende wie ik ben, en je bent Moretti's vrouw. Dat lijkt geen toeval." Zijn lichaam straalde hitte en woede uit, slechts centimeters van het mijne.
"Ex-vriendin! En denk je dat de hele wereld om jou draait? Sommige mensen willen gewoon één nacht om hun pijn te vergeten!" Mijn borstkas ging hevig op en neer van emotie, bracht me gevaarlijk dicht bij hem.
"Waarom ik dan?" gromde hij, me in het nauw drijvend totdat mijn rug de muur raakte. "Van alle mensen, waarom kies je de erfgenaam van de Silver Moon?" Zijn geur—muskus, mannelijk en seks—omringde me, waardoor het moeilijk was om helder te denken.
"Ik weet het niet," fluisterde ik, mijn weerstand brokkelde af. "Toen ik je ogen zag, wist ik gewoon dat het jij moest zijn." Mijn vrije hand verraadde me, rustend op zijn borst, voelend hoe zijn hart bonkte onder mijn palm. "Laat me nu gaan."
Hij bestudeerde me intens, zijn neusvleugels trilden alsof hij mijn verwarring en verlangen rook. "Wat voelde je toen we elkaar aanraakten?"
Met moeite trok ik me van hem los, de versplinterde resten van mijn trots verzamelend. "Niets dan spijt." De leugen smaakte bitter op mijn tong. "Zodra die deur achter me sluit, hebben jij en ik elkaar nooit ontmoet."
Ik stormde de suite uit, Dominic achterlatend, terwijl mijn lichaam nog steeds trilde van het besef van hem, zelfs terwijl ik vluchtte.
Dominic's POV
Ik zat op de rand van het bed nadat ze was vertrokken, mijn gedachten raasden en mijn wolf krabde onder mijn huid. "Een verdomde maagd... Godverdomme!" Ik sloeg met mijn vuist op het matras, voelend hoe het frame onder de kracht kraakte.
De vorige nacht in de Moonlight Lounge kwam weer naar boven. Het moment dat onze ogen elkaar hadden ontmoet in die drukke ruimte—haar geur had me als een fysieke klap geraakt. Honing, regen, en iets unieks vrouwelijks dat mijn wolf direct alert had gemaakt. Voor het eerst had mijn controle bijna in het openbaar gebroken. Mijn tandvlees had gejeukt terwijl mijn hoektanden dreigden tevoorschijn te komen, mijn zicht scherper werd terwijl de wolf naar voren drong, eisend om te claimen wat het onmiddellijk herkende.
"Van mij."
De plotselinge, overweldigende connectie was anders dan alles wat ik ooit had ervaren—primitief en onmiskenbaar. Toen ze naar me toe kwam, die grijsgroene ogen die me aantrokken als een zwaartekracht, had het al mijn aanzienlijke wilskracht gekost om haar niet meteen over de dichtstbijzijnde oppervlakte te buigen en haar daar en dan te claimen.
En nu wist ik waarom die aantrekkingskracht zo sterk was geweest. Ze was onaangeraakt. Puur. Perfect om mee te paren.
"Godverdomme!" gromde ik, terwijl ik door de kamer ijsbeerde. Mijn wolf was woedend—we hadden onze partner in ons bed gehad, onder ons, om ons heen, en we hadden haar laten gaan. Erger nog, ik had haar beledigd met geld, iets wat heilig had moeten zijn, behandeld als een transactie.
Ik pakte mijn telefoon en draaide een nummer, worstelend om mijn stem stabiel te houden. "Marcus, ik moet dat je een menselijke vrouw onderzoekt. Gisteravond in de Moonlight Lounge..." Ik hoorde de vraag in zijn stem en kapte hem af. "Nee, niet mijn nieuwe bedgenoot." Ik aarzelde, mijn kaak pijnlijk klemmend. "Iemand die mogelijk verbonden is met Moretti."
Maar terwijl ik het zei, wist ik de waarheid. De manier waarop haar strakke, maagdelijke warmte me had gegrepen, de manier waarop haar geur tijdens ons vrijen was veranderd—zoeter, rijker, gemarkeerd door mij zelfs zonder een beet—vertelde me alles wat mijn wolf al wist. Ze was niet zomaar Moretti's afgedankte speeltje. Ze was van mij. Mijn partner.
Ik hing op en ging naar de douche, vastbesloten om Rebecca's geur weg te wassen voordat ik iets stoms zou doen, zoals haar opsporen en terug naar mijn hol slepen. Maar terwijl het water over me heen stroomde, leek haar essentie onder mijn huid ingebed, onmogelijk te verwijderen.
Ik leunde met mijn voorhoofd tegen de koele tegels, herinnerend hoe ze onder me voelde. Zo strak dat ik bijna de controle verloor. Hoe ze had gehijgd toen ik in haar ging, de maagdelijke weerstand voordat haar lichaam aan het mijne toegaf. Ik had het moeten weten—had zachter moeten zijn.
"Had je harder moeten laten schreeuwen, klein hertje," gromde ik tegen de lege douche. "Had elke centimeter van die zoete kut moeten proeven totdat je smeekte om mijn knoop."
De herinnering aan haar onschuldige responsiviteit maakte mijn lul weer hard, ondanks mijn woede. Hoe haar onervaren lichaam snel had geleerd, mijn ritme had gevolgd, die delicate vingers die nog steeds niet genezen littekens op mijn rug hadden achtergelaten—een teken op zich dat onmogelijk te negeren was.
Ik had eerder catastrofale fouten gemaakt. Caitlin had me verleid en gefotografeerd in compromitterende posities, me daarna maandenlang gechanteerd. Samantha had gelogen over haar leeftijd, dreigend met aanklachten voor verkrachting totdat ik een miljoen dollar schikte. Beiden waren maagden en wilden iets dat goed voor hen zou zijn—geld, macht, connectie met de Silver Moon.
Maar dit meisje... ze was weggelopen. Weigerde betaling. De blik van pijn in haar ogen toen ik geld aanbood was oprecht geweest—en het had dieper gesneden dan welke klauw dan ook.
"Godverdomme," mompelde ik, mijn vuist ballend onder de straal, terwijl ik zag hoe de onyx familiering het licht ving.
Mijn visie flitste goud toen woede door me heen stroomde. De douchetegel barstte onder mijn vuist.
"Ik zal je vinden, klein hertje," beloofde ik aan de lege kamer, mijn stem dalend tot de keelklank van de wolf. "Wat je doel ook is, je zult gestraft worden voor het provoceren van mij."














































































































































































