Hoofdstuk 95: Absoluut niet!

AVA

Ik bedoelde precies wat ik zei.

Het diner voelde alsof het een eeuwigheid duurde, en tegen die tijd was het sociaal acceptabel voor ons vijven om onszelf te excuseren... nou ja.

Mijn Koningen hadden me constant zitten plagen. Ik had handen op mijn dijen, onder mijn t-shirt, dansend langs de ...

Log in en ga verder met lezen