Hoofdstuk 29

Natalia:

Ik staarde naar de man die naar me glimlachte, wachtend op mijn reactie. Zijn ogen waren ondeugend, sluw, en als ik me niet vergiste, zelfs boos.

De manier waarop hij naar Blake en mij keek, deed me alleen maar spijt krijgen dat ik hierheen was gekomen, vooral omdat ik niet eens zeker wist ...

Log in en ga verder met lezen