Hoofdstuk 216

Noah

Aiden kwam Micah's kamer uit alsof de grond onder hem vandaan was getrokken. Op het moment dat hij mij zag, viel hij zonder aarzeling in mijn armen - geen barrières, alleen pure pijn en opluchting en uitputting. Ik sloeg mijn armen om zijn middel en hield hem stevig vast, terwijl ik mijn gezic...

Log in en ga verder met lezen