Hoofdstuk 347 Omdat we allebei meisjes zijn

Pearl was vastgebonden, maar ze worstelde niet. Ze was eerder vergiftigd en kende haar lot, dus ze was niet bang.

Haar ogen waren gericht op Oscar. Hij viel op, maar het licht in zijn ogen voor haar was verdwenen.

Ze begreep niet waarom.

Hij leek niet meer op Oscar; hij voelde als een vreemdeling...

Log in en ga verder met lezen