Proloog

"Is meneer Angelis daar?" vroeg een gehaaste stem. De man stelde zichzelf voor als Dereck.

"Nee, Matt is niet thuis. Hij is in Brisbane tot morgen," antwoordde Colette met een vlakke en berustende toon. Ze was klaar om het gesprek te beëindigen en terug te keren naar het comfort van haar bed, toen Derecks reactie haar verstijfde.

Hij lachte. "Oh, is dat wat hij je heeft verteld?"

Een koude rilling van angst gleed langs haar ruggengraat. "Wat bedoel je daarmee?" vroeg ze, haar stem nauwelijks hoorbaar, een mengeling van angst en woede in haar woorden.

Er was een pauze aan de andere kant van de lijn, en Colette kon bijna de radertjes in Derecks hoofd horen draaien terwijl hij zich realiseerde dat hij zich had versproken. "Wat?" stamelde ze, voordat ze abrupt de verbinding verbrak.

Matheo zou het gala bijwonen met Iris, en zij zouden het perfecte koppel zijn, het machtige duo dat iedereen bewonderde. Ondertussen zou Colette hier zijn, in dit koude, lege huis, een gevangene van haar eigen wanhoop. De realisatie was verstikkend, het verraad te diep om te verdragen. Haar hart deed pijn met een intensiteit die fysiek aanvoelde, een verpletterend gewicht dat haar naar adem deed happen.

Ze ging op de rand van het bed zitten, haar lichaam trillend van een mengeling van woede en verdriet. Tranen stroomden over haar gezicht, maar ze deed geen moeite om ze weg te vegen. Wat had het voor zin? De man van wie ze met heel haar hart had gehouden, de man die ze onvoorwaardelijk had vertrouwd, had een ander boven haar gekozen. Hij had tegen haar gelogen, haar verraden, en nu pronkte hij met dat verraad op de meest openbare manier mogelijk.

Maar dit was nieuw! Nu was hij begonnen tegen haar te liegen. Zodat hij het gala met Iris kon bijwonen zonder dat zijn "domme, onredelijke" vrouw eiste om mee te gaan naar een openbare gelegenheid? Hij zou die last nu niet willen dragen, toch?

Nee, Iris zou er veel beter uitzien in zijn armen, koel en verfijnd, met haar intellectuele gesprekken om zijn potentiële investeerders te charmeren. Ze kende de kneepjes van zijn bedrijf en het was niet de eerste keer dat hij haar naar zulke evenementen had meegenomen. De gedachte maakte Colette misselijk. Maar vanavond brak er iets in haar. De dode bloem van haar hart, lang verwelkt door verwaarlozing en verraad, veranderde in een knisperende as. Ze was vernederd, beschaamd, in het geheim verborgen en voorgelogen. Matheo was bang geweest dat ze hem zou schande maken? Nu zou ze hem laten zien wat echte schaamte was.

Misschien was haar huwelijk voorbij. Misschien had haar man haar altijd maar om één ding gewild: seks. Als dat het geval was, dan zou ze vanavond het toonbeeld van seks zijn. Ze zou zich klaarmaken om hem in het openbaar te verleiden, en de hele wereld zou de waarheid van hun huwelijk zien voordat ze hem voor altijd zou verlaten.

Als hij haar als de hoer wilde, zou hij de hoer krijgen.