Hoofdstuk 7

GABRIELLE'S POV

TERUGBLIK: DRIE DAGEN GELEDEN

"Gabby, ben je klaar daarbinnen?"

"Nee Pap. Ik kom er zo aan."

Ik rolde met mijn ogen en bekeek mezelf nog even in de spiegel. Ik haatte het om opgejaagd te worden.

Ik ben het soort meid dat dingen op haar eigen tempo doet en haar eigen golven maakt.

"Ik heb een sexy kontje," giechelde ik tegen mezelf en draaide een rondje voordat ik naar beneden ging voor het ontbijt.

Ik ben geen ochtendmens.

Mijn bitchometer was off the charts tussen vijf en elf uur 's ochtends. Maar aangezien mijn opa een paar dagen in de stad zou zijn, had hij me beloofd dat ik me van mijn beste kant zou laten zien.

Ik stapte de gang in en werd begroet door de meest geweldige geur.

"PANNENKOEKEN," piepte ik. "Mijn favorieten."

Ik stormde naar beneden richting de geur.

Mijn mond liep al over van het water.

Ik stopte abrupt toen mijn ogen vielen op de rug van een lange en gespierde gestalte met warrig blond haar.

Wat doet die klootzak hier? vroeg ik mezelf af.

Ik zag hoe Pap hem trots op zijn schouder klopte.

Hij lachte om wat deze eikel hem vertelde.

Mijn hele dag was nu verpest!

Ik liep recht op mijn vader af en gaf hem een kus op de wang na hem goedemorgen te hebben gezegd.

"Hé Prinses, kijk eens wie er thuis is komen bezoeken." De ogen van mijn vader straalden van adoratie.

Ik wilde overgeven.

Zonder mijn hoofd te draaien, alsof er geen derde persoon aanwezig was, vroeg ik verder aan mijn vader: "Is mama in haar kamer? Ik ga haar even zien."

"Ze voelde zich vandaag niet zo lekker, dus ze bleef liggen. Kom hier, de laatste keer dat jullie elkaar zagen was vorige kerst."

Mijn ogen schoten naar dat zelfingenomen stuk stront.

"Ja Gabz, ik mis mijn kleine zusje. Laten we gewoon knuffelen," zei hij met een pruillip terwijl hij zijn armen uitnodigend uitstak.

Mijn handen waren tot vuisten gebald aan mijn zij.

Ik voelde de stoom uit mijn oren komen.

Ik zag rood!

Hij stond op het punt om nog iets te zeggen toen mijn rechtervuist tegen de zijkant van zijn kaak sloeg.

"Hoe durf je me zo te noemen!" Mijn stem was doordrenkt met wrok.

De deur van mama's slaapkamer ging open. Ze heeft een schattige pinguïn-achtige tred als ze zwanger is.

Mijn moeder mag dan klein zijn, maar niemand kwam ongestraft aan haar kinderen.

Ze strompelde naar ons toe, "Wat is er aan de hand? Ik dacht dat ik een schreeuw hoorde."

Gerard draaide zich van haar af, probeerde de verwonding op zijn gezicht te verbergen. Pap gaf me een waarschuwende blik.

Haar ogen bleven stilstaan aan het einde van de kamer.

"Gerard! Je bent thuis," haar ogen straalden van opwinding. Ze liep snel naar hem toe.

Hij hield nog steeds zijn hand over zijn kaak.

"Hoi, Mam," zei hij terwijl hij opstond.

Zijn lengte van 1 meter 83 torende boven mama's 1 meter 65 uit.

Ze sloeg haar kleine handen om zijn middel en hij legde zijn vrije hand over haar schouder.

"Het is goed om je te zien, lieverd," snikte mama.

"Het is ook goed om jou te zien, Mam."

Mama liet zijn knuffel los en gebruikte de binnenkant van haar kamerjas om de tranen van haar wangen te vegen.

Haar blik viel op Gerard.

Haar gezicht vertrok van schrik. "Oh mijn God! Wat is er met je gezicht gebeurd?"

"Mam, het is niets, ik ben in orde. Echt waar!"

Ze gingen allebei op de bank zitten.

"Nee, het is niet niets en je ziet er niet in orde uit," zei ze terwijl ze zijn kaak onderzocht. "Wie heeft dit met je gedaan?"

Ze keek heen en weer tussen ons drieën. Mijn broer en ik keken elkaar aan, maar zeiden niets.

Ze zuchtte en zei tegen papa dat hij de EHBO-doos moest halen om ons eerst te verbinden.

"Jullie twee volgen me NU!"

We wilden mama niet nog verder van streek maken, dus deden we wat ze vroeg.

"Mam - het spijt me zo - " Ze legde een vinger op mijn lippen en suste me.

"Ik wil het niet horen, jullie zijn al een tijdje bezig," zei ze terwijl ze een hand door haar lange blonde haar haalde. "Eerst dacht ik dat jullie uit elkaar groeiden omdat Gerard naar de universiteit ging, maar nu zie ik dat er iets diepers aan de hand is."

Gerard staarde naar zijn voeten met zijn handen in zijn zakken.

Mama liep naar de jassenkast naast de trap. Ze opende hem en zei: "Ga erin."

Gerard en ik keken elkaar verbijsterd aan.

"Mam, je weet dat we geen kinderen meer zijn?" vroeg Gerard.

"Oh echt? Want alles wat ik zie zijn twee onvolwassen kinderen die hun verschillen niet kunnen oplossen," zei mama zonder adem te halen.

"NU. GA. IN. DE. KAST. JULLIE BEIDEN!"

Omdat we wisten dat we toch niet zouden winnen van een hormonale zwangere vrouw, stapten we de kast in.

"Dit is belachelijk," mompelde Gerard.

"Dat kan wel zijn," antwoordde mama terwijl ze een paar draadkleerhangers en een oude paraplu uit de kast pakte.

"Wat ben je in godsnaam aan het doen?" Gerard keek mama verward aan.

"Gewoon alles verwijderen wat gebruikt kan worden om een oog uit te steken." Ze sprak de laatste woorden terwijl ze mij aankeek. "Nu hebben jullie twintig minuten om uit te zoeken waar jullie ruzie over maken."

"En wat als we het niet uitzoeken?" vroeg ik.

"Dan, zo helpe mij God, zal ik jullie allebei over mijn knie leggen en jullie billen naar de volgende zomer slaan," antwoordde ze, terwijl ze de oude paraplu naar ons wees. Ze zuchtte en sloot toen de deur.

Ik stond aan de ene kant van de kast. Mijn gezicht naar de muur en mijn rug naar Gerard.

Gerard leunde tegen de muur aan de andere kant, terwijl hij een irritant deuntje floot met zijn armen over elkaar.

Ik probeerde na te denken, maar Gerard's gefluit werd met de seconde luider en irritanter.

"Wil je alsjeblieft daarmee ophouden?" Ik draaide me om om hem te confronteren. Hij had een zelfvoldane glimlach op zijn gezicht.

"Kijk, nu we hier toch zijn. We moeten praten. Kom op zus, het zal net als vroeger zijn."

"Denk je dat dit -" Ik gebaarde met mijn handen. "Net als vroeger is?"

Hij rechtte zijn schouders. "Een beetje."

"Denk je dat dit een grap is? Dit is helemaal niet zoals vroeger Gerry. Het is niet zoals die keer dat ik je speelgoedtruck brak en we dagenlang vochten totdat mama ons hier opsloot tot we het goedmaakten." Ik zuchtte overdreven. Ik keek op en zag dat Gerard een grote grijns op zijn gezicht had. "Waar de fuck ben je zo blij om?"

Hij haalde diep adem en ik kon zweren dat ik een kleine traan in zijn oog zag.

"Je noemde me Gerry." Zijn stem brak en voor het eerst geloofde ik dat het hem echt speet wat hij had gedaan.

"Ja - ik denk dat ik dat deed," mompelde ik.

"Ik mis je, zus. Ik mis het wanneer je me Gerry noemde en de manier waarop je naar me keek alsof - alsof ik je held was." Ik miste de schuld in zijn stem niet. "Ik kan niet ongedaan maken wat ik heb gedaan, maar vertel me hoe ik het beter kan maken."

"Ik mis jou ook Gerry, maar je hebt haar niet alleen pijn gedaan, je hebt haar gebroken."

"Ik weet het, maar geloof me, ik was te dronken om iets te herinneren - " Ik onderbrak hem.

"Ga je me nu echt vertellen dat je het op de alcohol gaat schuiven? Hoe kun je in godsnaam de maagdelijkheid van een meisje nemen en het de volgende dag vergeten? Dat is bizar, zelfs voor jou."

Gerrard wreef met een hand over zijn voorhoofd. "Wat heeft ze je verteld?"

"Alles," zei ik met een uitgestreken gezicht.

Zijn gezicht werd lijkbleek. "Oh." Hij keek van me weg.

"Oh Jezus Christus, Gerry - nee-nee - verdomme nee! Ze heeft me geen details over de seks gegeven. Ik zou echt nooit willen horen over je kleine piemel die in de kut van mijn beste vriendin ploegt? Nee, dank je wel, meneer," ik maakte een kokhalzend geluid.

"Oké," zuchtte hij opgelucht. "Ik was die nacht behoorlijk dronken. Twee jaar later en ik herinner me nog steeds niet alles wat er is gebeurd."

"Je herinnert je nog steeds niet dat je seks met haar had?"

"Jawel, dat doe ik. Het duurde maanden voordat ik me alles weer herinnerde. Het is alleen dat ik me niet herinner hoe ik zo dronken werd. Ik had gezworen dat ik die avond maar één biertje had gedronken."

"Ja, je was echt van de wereld. Ik herinner me dat toen Haze en ik thuiskwamen van de film, jij en al je vrienden stomdronken waren. Ik moest een taxi bellen voor Larry en Dane, maar Ethan bleef slapen omdat hij zijn adres niet meer wist om aan de chauffeur te geven. Ik bracht Ethan naar de logeerkamer en Haze bracht jou naar je kamer."

"Oh, dat herinner ik me een beetje."

"Haze en ik ruimden de puinhoop op die jullie in de keuken en woonkamer hadden gemaakt. Ik was moe, dus ik ging naar bed en Haze zei dat ze nog wat tv ging kijken. Toen ik in mijn kamer kwam, zat Ethan daar op het bed."

"Wacht, waarom was hij in jouw kamer? Hebben jullie - ik maak die klootzak af." Een kleine blos kroop over mijn wangen. Ik was toen smoorverliefd op Ethan.

"We hebben geen seks gehad -" Gerry liet de adem los die hij inhield. "Tenminste niet die nacht." Hij sloeg hard tegen de muur. Ik lachte toen ik me herinnerde dat Ethan doodsbang was voor mijn broer toen we vroeger stiekem deden.

"Die klootzak - wacht maar tot ik hem zie als ik terug naar school ga," Gerrard wreef met een hand over zijn gezicht en trok toen een grimas. Ik denk dat hij die blauwe plek die ik hem eerder had gegeven, was vergeten. Ik had harder moeten slaan.

"Hoe dan ook, Ethan en ik raakten aan de praat en begonnen hevig te zoenen."

"Wow, wow! Kun je dat deel overslaan, ik wil die shit niet horen."

"Oké. Dus, Haze liep binnen en gaf ons wat meer privacy. Ze ging terug naar de woonkamer. Het volgende wat ik weet, is dat ik wakker werd in de armen van Ethan. Ik dacht dat Haze gewoon op de bank had geslapen, maar toen ik naar de woonkamer ging, was ze nergens te bekennen. Toen dacht ik dat ze misschien in de logeerkamer had geslapen, maar opnieuw was ze er niet. Ik belde haar telefoon en hoorde hem rinkelen in jouw slaapkamer, dus ik opende de deur en zag jullie samen geknuffeld in de lakens. Poedelnaakt. Jullie kleren lagen overal verspreid. Ik had geen genie nodig om te begrijpen wat er was gebeurd. Ik slaagde erin haar wakker te maken zonder jou te storen. Het was zondag en ze moest naar huis om zich klaar te maken voor de kerk."

"Oh wauw. Ik herinnerde me dat ik wakker werd en de kus die we deelden, maar dat was het. Jullie waren weg toen ik opstond. Dat was toen Mam en Pap belden en me vertelden dat oma Ellen was overleden. Ik was verteerd door verdriet, dus Ethan en ik gingen naar Dane en toen werd ik echt dronken."

"Ja, ik herinner me dat ik het telefoontje van opa kreeg toen ik terugkwam van het afzetten van Haze. Ik moest aan de kant van de weg stoppen. Ik stuurde Haze een sms, en ze vertelde me dat ze later na de kerk langs zou komen."

"Ik herinner me dat ze me een paar keer belde, maar ik nam niet op. Ik heb er zo'n spijt van dat ik niet opnam. Waarom was ik zo'n klootzak?" zuchtte Gerry.

"Ik ben blij dat we het daarover eens kunnen zijn," zei ik terwijl ik speels op zijn schouder tikte. "Toen ze die avond langs kwam, was je nog steeds niet thuis. We belden je allebei, maar alles wat we kregen was je voicemail. Ze hield me in haar armen totdat ik in slaap viel, maar ik denk dat ze te bezorgd om jou was om zelf te gaan slapen. Ik moet twee, misschien drie uur hebben geslapen toen ik haar hoorde snikken in de kamer. Ik vroeg haar wat er aan de hand was, maar ze wilde het niet zeggen. Het was mijn beurt om haar vast te houden terwijl ze huilde. Ze zei dat ze naar huis wilde, dus ik belde haar tante om een auto voor haar te sturen. Voordat ze vertrok, vertelde ze me dat ze je nooit meer wilde zien."

"En laat me raden, dat was het moment dat je besloot mijn deur in te trappen?"

"Dat heb ik zeker gedaan, en toen zag ik je knuffelen tussen syfilis en gonorroe."

"Verdomme zus, hun namen waren Angel en Candy." Gerry lachte en schudde zijn hoofd.

"Wat dan ook, die twee zagen er nog steeds uit als wandelende SOA's," rolde ik met mijn ogen.

"Hoe dan ook, ik wist niet eens dat ze daar zou zijn."

"Dat had je geweten als je haar oproepen had beantwoord, bovendien is ze mijn beste vriendin en jij hebt haar maagdelijkheid genomen, natuurlijk zou ze langs komen."

"Ik had me op dat moment niet herinnerd dat we seks hadden gehad. Het enige wat ik me herinnerde was dat we hadden gekust."

"Dat maakt niet uit. We hebben het over Haze. Een meisje dat al verliefd op je is sinds ze tien was."

"Ik probeerde met haar te praten met Kerstmis, maar ze deed alsof ik onzichtbaar was."

Deze jongen is echt iets anders.

"Laat me het voor je uitleggen, want voor iemand op de Dean's list ben je traag als een slak. Je hebt de maagdelijkheid van een meisje genomen, en de volgende dag ben je het vergeten. Ze betrapte je diezelfde dag in een trio. Toen vertrok je een week later naar de universiteit, je belde of sms'te haar niet. Vier maanden gingen voorbij en je komt thuis voor Kerstmis en dan besluit je dat ze met je zou moeten praten. Ik denk het niet, maat."

Gerard was bleker dan een spook. "Ik snap het."

DING! DING! DING! We hebben een winnaar, dames en heren.

"Wat moet ik doen?" Hij haalde zijn handen door zijn haar en trok hard.

"Ik kan je niet vertellen hoe je dit moet oplossen, Gerry, je moet dit zelf doen. Na die dag kroop ze weer in haar schulp, ze begon weer paniekaanvallen te krijgen en ze kwam drie maanden niet langs. Wist je dat ze dat jaar haar junior jaar met mij zou beginnen - Maar door wat ze met jou heeft meegemaakt, vertelde ze haar tante dat ze doorgaat met thuisonderwijs?"

"Verdomme! Het spijt me, zus, wil je me vergeven?"

"Ik zal je vergeven, maar alleen als je Haze zover krijgt dat ze jou vergeeft."

"Oké, deal."

"Deal."

We spraken over een paar dingen uit de goede oude tijd. Zoals die keer dat we de auto van meneer Monroe bekogelden met eieren.

"Yo Gerry, dat is klassiek. Ik hoorde dat het maanden duurde voordat hij van de geur af was."

We lachten en maakten grappen, totdat we niet doorhadden dat mama triomfantelijk in de deuropening stond te glimlachen.

"Ik zie dat jullie het weer hebben goedgemaakt," zei ze knipogend naar ons.

"Ja," antwoordden we allebei in koor.