Hoofdstuk 396: Terugkeren naar de kant van Dylan.

(Taylor's POV)

De wind op de kliffen droeg altijd een soort gezoem met zich mee - half lied, half waarschuwing. Ik stond dicht bij de rand van de buitenmuur van Heart Forge, mijn laarzen stevig op de oude stenen geplant, en keek uit over de zilvergevlekte vallei beneden. Deze plek had iets in mij g...

Log in en ga verder met lezen