Hoofdstuk 5

Sahil's POV

Ik ging naar huis om me op te frissen. Iedereen zat in de woonkamer. Ze waren thee aan het drinken en klaar om uit te gaan.

"Sahil, kom thee drinken," zei mam en ik knikte. Swati kwam en omhelsde me. Ik voegde me bij hen terwijl Swati naar de keuken ging om thee voor me te halen.

Ze gaf me thee en een bord met een paar stukjes cake erop. Ik had honger, dus ik nam een hap. Het was erg lekker, maar behoorlijk anders.

"Wow!! Dit is heel anders en heerlijk. Wat zit erin? Heb jij dit gemaakt?" Ik glimlachte naar Swati, omdat ze dol was op het uitproberen van nieuwe recepten.

"Nee Bhai, Manu heeft het gemaakt, maar ik heb haar ook geholpen. Het is een appel-speculaascake. Ik hou van de kaneelsmaak erin," zei ze en keek naar haar.

Ik keek naar haar, maar zoals gewoonlijk keek ze niet eens naar me.

"Heb ik cake gehoord??" Samar kwam binnen en vroeg.

Natuurlijk, het enige wat jij hoort en denkt is eten...

Iedereen was blij hem te zien, zelfs Manu...

"Ja. Ik zal het ook voor jou halen. Wil je thee?" vroeg Swati hem.

"Zeker... Ik zal alles eten of drinken wat jij me geeft," glimlachte hij naar haar.

Idioot...

Swati haalde thee en cake voor hem en hij accepteerde het met een schattige glimlach.

"Hmmm deze cake is geweldig, ik vond het heerlijk. Geweldig... Wie heeft dit gemaakt??" zei Samar.

"Manu heeft het gemaakt en ik heb haar geholpen..."

"Wow, Manu!! Je bent een geweldige kok. Mag ik hier meer van? Het is fantastisch." Beide meisjes glimlachten naar hem en hij glimlachte terug.

"Natuurlijk Samar Ji," Manu ging naar binnen en haalde meer cake voor hem. Hij nam het met een glimlach en bedankte haar.

"Sahil, je gaat met ons mee winkelen," zei mam.

"Nee. Ik moet ergens heen."

"Je bent net thuisgekomen, waar ga je heen?"

"Ik moet met vrienden weg..."

"Sahil, je vriend gaat met ons mee... Kom met ons mee," zei mam en Samar glimlachte naar me.

"Nee mam, je weet dat ik een hekel heb aan winkelen, ik heb ook andere vrienden."

"Jij en Sagar gaan nooit met me mee... Je geeft niet om ons. Wat is het nut van het hebben van twee zonen, als ze niet eens kunnen helpen met de voorbereidingen voor de bruiloft... Alleen deze lieve jongen Samar gaat met ons mee." Mam begon haar emotionele uitbarsting en Samar glimlachte weer en knipoogde naar me. Ik keek hem boos aan, maar hij trok zich er niets van aan.

"Mam, alsjeblieft, begin niet..."

"Sahil, genoeg is genoeg... Je gaat mee," zei mam.

"Kom op Sahil, je kunt tenminste één keer meegaan winkelen," zei Samar weer met zijn witte tanden flitsend.

Ik zal zijn tanden binnenkort breken...

Ik stond op en kleedde me om in casuals.

We gingen allemaal naar de toonaangevende merkenshowroom voor traditionele kleding voor zowel mannen als vrouwen.

De meisjes waren al dagen aan het winkelen, dus nu ik hier was, besloot ik ook mijn inkopen te doen.

Samar en ik keken naar alle opties en selecteerden een paar. Samar ging ze passen.

Hij paste de eerste en liet het aan iedereen zien. Het zag er goed uit, maar iedereen zei dat hij alle vier die hij had geselecteerd moest proberen.

Hij paste ze allemaal. Mam, Swati en Manu gaven hun mening erover en ze kozen allemaal de tweede.

"Sahil, waar wacht je op? Ga en pas je outfits," zei mam en ik ging ze passen. Ik paste ook vier outfits en keek naar iedereen. Mam, Swati en Samar zeiden dat de eerste en derde er beter uitzagen.

Maar Manu zei niets. Sterker nog, ze had niet eens goed naar me gekeken.

"Manu, wat vind jij ervan?" vroeg Swati.

"Sorry, ik heb het niet gezien. Ik was bezig met mijn telefoon."

"Oké, maar je hebt de outfits gezien, welke vind jij beter?" vroeg Swati opnieuw.

"Het maakt niet uit wat ik leuk vind, hij moet het dragen, dus hij moet beslissen. Hij moet wel in staat zijn om te kiezen wat goed voor hem is," zei ze alsof ze me aan het sarren was.

Mijn mam was met Sagar aan het praten om hem hierheen te roepen.

"Natuurlijk zou ik beslissen... Dank je."

Ik knapte.

"Hey, Sahil..." Iemand zei en we draaiden ons allemaal om om Mitali naar mij toe te zien komen. Ik had haar een paar dagen geleden in een club ontmoet.

"Hi... Mitali, toch?"

"Absoluut... Traditionele kleding aan het proberen? Oohhhh... je zou er heel knap uitzien in die kleding. Je hoeft je geen zorgen te maken over de keuze. Ik denk dat alles je goed zou staan," zei ze verleidelijk.

Godzijdank was mama aan het telefoneren, anders zou ik me schamen voor de verleidelijke toon van dit meisje in het bijzijn van mijn moeder.

"Dank je, Mitali, maar welke denk je dat beter is?"

"Laat me eens kijken... Ummm deze twee zullen je beter staan."

"Dank je, mooie," zei ik terwijl ik in haar ogen keek.

"Ben je vanavond vrij?"

"Nou, sorry, maar ik ben met mijn moeder en zus en we hebben veel te shoppen."

"Hoe zit het dan met morgen?"

"Ik laat het je zeker weten," zei ik.

Ze zei gedag en liep weg.

"Hey, Sahil!!.." Samar imiteerde haar verleidelijke toon en kwam naar me toe.

"Hou je mond, Samar..." zei ik, maar ik kon mijn glimlach niet verbergen.

"Wie was zij? Ze leek erg geïnteresseerd in jou."

"En? Ik ben Sahil Malhotra... De meeste meisjes zijn geïnteresseerd in mij. Ik ontmoette haar een paar dagen geleden in de club. Ze kwam met een van jouw vrienden," zei ik terwijl ik naar Manu keek. Maar zij was druk bezig met iets typen op haar telefoon.

Ze glimlachte na een paar seconden en typte weer.

Had ze überhaupt opgelet wat dat meisje zei? Hoe kan ze zo onverschillig tegenover mij zijn? Geen enkel meisje heeft me ooit genegeerd of vermeden zoals zij doet... Wat had ik haar aangedaan?

Heb ik ooit met haar gedate en ben ik haar daarna vergeten? Ze kwam me enigszins bekend voor... Maar ugh, ik kon me haar niet herinneren.

Sagar kwam ook, want mama had hem hierheen geroepen. Hij selecteerde ook een paar outfits voor andere gelegenheden en probeerde ze, en weer gaf Miss ijskoningin haar waardevolle suggesties.

Denkt ze dat Sagar en Samar niet in staat zijn om hun outfits te kiezen, in tegenstelling tot mij?

Ze glimlachte zelfs naar Sagar. Waarom? Ze is Swati's vriendin... Wij zijn allebei Swati's broers... Waarom is ze dan vriendelijk tegen hem en lijkt ze een wrok tegen mij te koesteren?

Vindt ze Sagar leuk... Of... Samar?

Wat een onzin? Ze weet dat Sagar stapelgek is op Damini... en ze gaan trouwen... Samar?.... Ik weet het niet... Hij is schattig, knap, makkelijk om mee te praten, goed opgeleid, onafhankelijk, succesvol, komt uit een goede familie...

Verdorie! Waarom som ik Samar's goede punten op, net als Damini...?

Nou, wat maakt het uit voor mij als ze me negeert? Ze moet wel dom zijn, want alle meisjes zijn gek op mij...

Maar het lijkt erop dat jij geïnteresseerd bent in haar...

Oh, wil je alsjeblieft je mond houden... Ik geef niet om zulke meisjes... Ze is gewoon een grijze muis... Niet mijn type...

Wat is jouw type, Sahil? Je hebt tot nu toe meer dan 200 meisjes gedate... Weet je precies wat jouw type is??

Rot op... Ik weet het niet, maar één ding is zeker... zij is niet mijn type.

Ik hou van iemand die... heet, sexy, slim, getalenteerd, mooi, zelfverzekerd is, die een eigen identiteit heeft. Niet zomaar een meisje van naast de deur... Ze is te gewoontjes voor mij... gewoon een dom, gewoontjes meisje.

"..... SAHIL!!!! Op welke planeet was jij?" Samar lachte.

"Niets, ik dacht aan iets..."

"Iets of iemand?"

"Wat? Aan wie zou ik denken en waarom?"

"Aan dat hete meisje... Mitali?"

"Oh, alsjeblieft. Ik denk niet aan meisjes... Zij denken aan mij..." zei ik en Samar lachte en knikte.

Idioot...

Ik keek weer naar haar, ze was met iemand aan het praten, een beetje verder van ons vandaan, en het leek erop dat ze het naar haar zin had, want ze glimlachte en bloosde veel.

Blozen??? Waarom?

We kochten alles wat we hadden uitgekozen en gingen uit eten.