Hoofdstuk 134

LEVI

Ik keek omhoog naar het bladerdak boven ons—sterren die door de bomen heen knipperden als verspreide diamanten. Mijn brein voelde alsof het ontploft was en gesmolten tot pure nietsheid. Een waas. Een zalige mist. De wereld om ons heen vervaagde, en toch bleef haar lichaam, haar warmte, haar ha...

Log in en ga verder met lezen