Hoofdstuk 10

Ik staar naar zijn gesloten ogen, terwijl ik het gevoel van zijn lippen tegen de mijne verwerk. Ze zijn zacht, niet gebarsten. Hij opent ze niet, maar drukt onze monden samen als puzzelstukjes.

Het duurt een minuut voordat ik besef wat we aan het doen zijn. Zelfs nadat ik het besef, blijf ik bevro...

Log in en ga verder met lezen