Nooit te vroeg om te vechten

Toen mijn wekkers de volgende ochtend veel te vroeg afgingen, kreunde ik, waardoor Joey aan de andere kant van de kamer moest lachen. Ik ging meteen rechtop zitten om hem boos aan te kijken, en fronste nog harder toen ik zag dat hij al gedoucht had en bezig was met het aandoen van zijn manchetknopen...

Log in en ga verder met lezen