Hoofdstuk 04: Je bent hiermee begonnen

Hoofdstuk 04: Jij bent hieraan begonnen

ELLIE

Wie heeft hem uitgenodigd? Mijn ogen rolden bijna automatisch bij het zien van hem.

Hij droeg een zwart pak dat hem belachelijk knap maakte, en zijn haar was naar achteren gekamd, met opstandige lokken die op zijn voorhoofd vielen.

Zijn verschijning straalde arrogantie uit. Waarom leek het altijd alsof hij zich de dag ervoor had geschoren en nu die bijna onzichtbare stoppelbaard had, wat hem nog sexyer maakte?

Verdomme. Het zijn gewoon hormonen, Ellie. Het zijn gewoon hormonen. Zijn aanwezigheid maakte me op magische wijze meer bewust van mijn eigen lichaam.

"Stoor ik?" Hij kwam dichterbij en gaf Zoe een kus op de wang. "Hé, schoonzus!"

"Bennett zei dat je niet zou komen," zei ze.

"Oh ja?" Ik merkte een snelle uitwisseling van blikken tussen de twee.

Er was iets aan de hand.

"Ik ben van gedachten veranderd." Hij glimlachte naar Ben. "Wat heb ik gemist?"

"Ga zitten. We wachten op onze bestellingen. Je kunt de jouwe nog plaatsen." Will wees naar een lege stoel aan het einde, naast Anna, recht tegenover mij.

"Ellie stond op het punt het cadeau te openen dat ik haar heb gegeven," gebaarde Zoe dat ik door moest gaan, terwijl ze me een knipoog gaf.

De schaamte overviel me, om dat voor hen te openen, wat het ook was, zou ze allemaal laten voorstellen hoe ik het droeg. Het zou Ethan laten voorstellen hoe ik het droeg.

"Ik kan er later naar kijken. Heel erg bedankt voor het cadeau."

"Nee... ik wil je reactie zien. Alsjeblieft?" vroeg Zoe.

"Ja, Ellie... open het," moedigde Anna aan met een bijna glimlach.

Ik gaf haar een afkeurende blik voordat ik toegaf.

"Oke."

Ik opende de doos alsof er een bom in zat. Ik pakte wat papier uit voordat ik een zwart lingeriesetje tevoorschijn haalde, compleet met een bh, slipje en doorzichtige kousen.

Uiteindelijk gingen mijn ogen van de lingerie naar Ethan's gezicht, dat recht in mijn gezichtsveld was. Ik zou bijna zweren dat ik hem in zijn stoel zag bewegen. Toen wist ik dat hij zich voorstelde hoe ik het droeg.

Mijn gezicht moest rood zijn toen ik de stukken terug in de doos stopte.

"Eh... bedankt, Zoe. Ik vind het geweldig... hoewel de motten er waarschijnlijk meer gebruik van zullen maken."

"Motten?" vroeg Ethan verward, zijn wenkbrauwen gefronst.

"Ellie denkt dat ze het cadeau niet zal gebruiken. Maar ik zeg dat die reactie alleen al het waard was," glimlachte Zoe tevreden.

"Dat weten we allemaal," mompelde Ethan van over de tafel met een sarcastische glimlach.

"Wat zei je?" vroeg ik.

"Ethan... verdomme," mompelde Bennett tussen zijn tanden door.

"Maar een grapje," verzachtte hij.

"Alleen omdat ik het niet met jou draag... betekent niet dat ik het niet met iemand minder van een klootzak kan dragen." Ik antwoordde met een glimlach. "Maar een grapje." Ik plaagde, waardoor iedereen aan tafel hun lachen inhield.

Behalve Ben, die het blijkbaar afkeurde en weer zijn hoofd schudde.

"Dat is genoeg. Waar is het eten?" Bennett keek naar de keuken van het restaurant.

"Ik denk dat ik het snap," zei Will met een glimlach, terwijl hij tussen mij en Ethan keek.

Ik vernauwde mijn ogen naar hem, en hij haalde zijn schouders op.

Een paar minuten later bracht de serveerster onze bestellingen. Ik probeerde te negeren hoe overdreven Ethan naar haar glimlachte terwijl hij zijn bestelling plaatste. Klootzak, kon geen paar borsten zien.

Het gesprek verschoof naar werk terwijl we aten. Toen zijn bestelling arriveerde, kon ik het niet helpen om het papiertje op te merken dat hem discreet werd overhandigd, wat waarschijnlijk het telefoonnummer van de serveerster bevatte.

Het lijkt erop dat niet iedereen de klootzakken van Manhattan vermeed of moeite had met seks na een paar uitgewisselde glimlachen. Het tafereel maakte me misselijk.

Hij liet me vreemd voelen, en hij had me gek genoemd. Kun je het geloven?

"Wisten jullie dat er elke dag meer dan een miljoen nieuwe gevallen van vier seksueel overdraagbare infecties worden opgelopen? Is dat niet eng? Dat komt neer op meer dan 376 miljoen nieuwe gevallen per jaar. Gemiddeld heeft één op de vijfentwintig mensen in de wereld minstens een van deze vier soa's," zei ik, terwijl ik naar mijn bord keek.

Toen ik opkeek, staarden iedereen me aan met vreemde of verraste uitdrukkingen.

"Wat?" vroeg ik.

"Nou, in ieder geval ben ik blij dat ik getrouwd ben," zei Will, zonder naar iemand in het bijzonder te kijken.

"Ben je zeker dat dat een onderwerp is voor de lunch?" lachte Zoe.

"Het kan nuttig zijn voor iemand hier," haalde ik mijn schouders op.

Maar er was maar één andere single aan tafel behalve ik, en dat was precies degene die ik probeerde te raken.

"Daarom hebben single wetenschappers geen seks," zei Ethan van over de tafel, waardoor ik bijna moest glimlachen, omdat ik al een reactie van hem verwachtte.

"En we blijven gezond," zei ik glimlachend en wees met mijn vork naar hem.

"Dat verklaart waarschijnlijk ook de slechte stemming."

"Mijn stemming is prima," antwoordde ik voordat ik een slok sap nam.

"Gebruik gewoon een condoom," onderbrak Anna, waardoor ik bijna in mijn drankje stikte. "De oplossing voor het probleem... de gevallen die je noemde, natuurlijk," voegde ze glimlachend toe.

Ik ging haar vermoorden.

✽

Anna moest eerder terug naar het lab dan ik, dus toen we klaar waren met lunchen, maakte Will van de gelegenheid gebruik om haar te rijden. Ik moest nog even thuis langs voordat ik terugging.

Toen ik het restaurant verliet, liet ik Zoe, Ben en zijn broer achter. Ik stond op de stoep te wachten op een taxi toen ik een aanwezigheid achter me voelde.

"Wat is er gebeurd met 'er zal geen conflict van mijn kant zijn'?" De diepe, provocerende stem deed me omdraaien om hem aan te kijken.

"Volg je me?"

"Je geeft jezelf duidelijk te veel belang."

"Probeer je me te beledigen?"

"Nog een vraag."

"Ik denk dat ik beleefd genoeg tegen je ben geweest."

"Op welk moment? Toen je me een klootzak noemde of toen je insinueerde dat ik een SOA zou kunnen hebben?"

"Nou... elke actie heeft een reactie. Of denk je dat insinueren dat ik geen seks heb en dat ik in een slechte bui ben een soort vriendelijkheid is?"

"Het waren geen insinuaties. Het is gewoon de waarheid," zei hij glimlachend.

Klootzak.

"Je weet niets van mij."

"Weet je wat... ik was aardig tegen je, schat, maar ik heb besloten dat ik dat niet meer zal zijn omdat je je als een trut gedraagt." Hij kwam dichterbij met een irritante grijns op zijn lippen.

"Nou, het lijkt erop dat deze relatie goed gedefinieerd is. Dus waarom sta je nog steeds voor me?"

Zijn nabijheid veroorzaakte gevoelens in me die ik tot mijn dood zou ontkennen.

"Vertel me... haat je alle mannen die je om seks vragen?"

"Nee, alleen degenen die hun klootzakgedrag niet kunnen toegeven."

"Wat verwacht je? Een verontschuldiging? Was afwijzing niet genoeg?"

Waarom deed hij dit? Ik wilde geen verontschuldiging; ik wilde dat hij oprotte omdat hij zo'n klootzak was.

"Waarom blijf je hierop aandringen? Het is voor mij duidelijk dat je een klootzak bent, en ik accepteer dat, einde verhaal."

"Ben ik een klootzak alleen omdat ik seks met je wil hebben?"

Hij probeerde me gek te laten lijken omdat ik dacht dat het vragen om seks aan iemand die je net hebt ontmoet niet normaal was.

"Ik ben gewoon moe van mannen zoals jij."

"Mannen zoals ik?"

"Mannen die denken dat alle vrouwen gewoon seksspeeltjes zijn."

"Dat is een heel voorbarige conclusie."

"Doen alsof ik niet besta."

"Dat gaat niet gebeuren. Jij begon hiermee."

"Ik begon helemaal niets, en wat betekent dat in godsnaam?"

"Dat je een te geweldig achterwerk hebt om te doen alsof het niet bestaat."

Huh? Zei hij dat echt? Hij zei dat toch niet?

"Wat?"

"Tot ziens, gekke wetenschapper," zei hij voordat hij de straat overstak. Ik keek hoe hij in zijn auto stapte.

Was ik echt te snel om hem als een klootzak te beoordelen alleen omdat hij me uitnodigde voor seks? Verdorie. Hij liet me aan mezelf twijfelen. Het maakt niet uit.

Hij was echt een oppervlakkige klootzak. Het was niet alsof we in een club waren en hij een willekeurige vreemdeling was; we waren bij zijn broer thuis en hij had me net ontmoet. Dacht hij dat ik gemakkelijke seks zou zijn?

Waarom stoorde dat me zo veel? Verdorie. Ik wist waarom. Ik was ziek van dit soort mannen. Het soort dat hun ware bedoelingen verbergt totdat ze krijgen wat ze willen. Het soort dat de volgende dag verdwijnt nadat ze krijgen wat ze willen. Het soort dat niet eerlijk is en een vrouw pijn doet alleen om haar als optie te houden om zijn behoeften te bevredigen. Het soort dat me iets meer dan een jaar geleden pijn deed, me gebruikte, mijn tijd verspilde na alle moeite die ik had gedaan, en me als een dwaas voor hem opende.

✽

Op vrijdag, na een vermoeiende week op het werk, waren we deze keer bij Anna en Will thuis, waar we waarheid of durf speelden.

Eigenlijk kon ons spel "waarheid of waarheid" worden genoemd, omdat niemand ooit durf koos. Het spel bestond in feite uit de jongens die elkaar gênante vragen stelden, en de meisjes die hetzelfde deden, of hun respectieve partners vroegen.

Maar deze keer was Ethan er, en ik wist dat hij er zou zijn voordat ik zelfs maar kwam. Dus had ik me mentaal voorbereid op eventuele kleine spelletjes die hij zou kunnen spelen, maar ik was hier niet klaar voor. De vraag die net uit zijn mond was gekomen. Ik keek naar de gezichten die net zo geschokt waren als het mijne.

"Vanilla seks of wilde seks?" vroeg hij serieus, alsof hij vroeg of ik liever koffie of thee had.