Hoofdstuk 35

Thalia

Ik klopte zachtjes op de deur van Draven's kamer, mijn knokkels raakten nauwelijks het zware eikenhout. Stilte antwoordde mij—volledige, verstikkende stilte die mijn hart deed samentrekken van bezorgdheid. Na een moment van aarzeling klopte ik opnieuw, terwijl ik mijn oor dichter bij het hou...

Log in en ga verder met lezen