Hoofdstuk 59: Harley

Het is vrijdagochtend, en ik zie eruit alsof ik door een heg ben gesleurd, beledigd door een spiegel, en vervolgens weer in bed ben gegooid. Mijn ogen voelen alsof ze gevuld zijn met gebroken glas. Mijn haar is een abstracte sculptuur van verzet. En de jurk? Die hangt nog steeds voor mijn kast als e...

Log in en ga verder met lezen