Hoofdstuk 67

Rose's POV

De tijd in de koude, vochtige cel lijkt eindeloos te duren.

De echo's van verre kreten en het gekletter van kettingen weerklinken door de schemerige gangen - waardoor ik besef dat ik niet de enige gevangene hier ben...

Mijn zintuigen waren afgestompt door het gebrek aan natuu...

Log in en ga verder met lezen