-Proloog: eindes en begin
Verhaal # 1: De Ballade van Rabena Price.
Rabena’s POV:
"Zijn de papieren in orde?" Zodra ik bevestiging kreeg, hing ik op met mijn advocaat. Terwijl ik in de ziekenhuiskamer zat, staarde ik wezenloos naar het troebele raam, de regen viel met bakken uit de lucht. Dat was perfect, het weer paste precies bij hoe ik me die dag voelde. Wachtend tot Damon zou verschijnen, keek ik weer naar mijn telefoon.
"Nog steeds geen bericht van jou, hè?" Ik glimlachte zonder emotie, Thomas had al die tijd niet om me gegeven, waarom zou dat nu anders zijn? Ik legde mijn hoofd terug op het kussen, denkend aan het moment waarop ik verlangde dat de dingen anders zouden zijn tussen hem en mij; tussen mij en mijn familie. Maar niet langer, binnenkort zullen deze mensen niets meer zijn dan een verlengde nachtmerrie waarvan ik eindelijk ben ontwaakt. Plotseling was er een klop op mijn deur die me uit mijn gedachten haalde. Geschrokken keek ik op, Damon staarde me aan met een meelevende blik.
"Klaar om te gaan, kleine zus?" Damon wist beter dan wie dan ook hoeveel pijn ik de afgelopen jaren had gehad sinds ik herenigd was met mijn familie. Glimlachend knikte ik en stond op. Vandaag zou zowel het einde als het begin van mijn leven zijn.


















































































































































































