Hoofdstuk 125 Mensen komen en gaan in mijn wijk

Sarah's POV

Ik werd wakker met het gevoel alsof ik net uit een lange, donkere droom was gekropen. Er was niets in die droom—geen licht, geen richting, alleen eindeloze zwartheid.

Maar in die leegte, zweer ik dat ik iemand hoorde roepen, "Sarah, alsjeblieft, verlaat me niet. Blijf bij me. Sarah!"

...

Log in en ga verder met lezen