Zevenentachtig

Ik zat die avond zoals afgesproken in het eetgelegenheid.

Mijn hart was zwaar van teleurstelling en verwarring.

Ik kwam vroeg aan, hopend een glimp van Henry op te vangen.

Elke minuut zonder hem verdiepte mijn zorgen.

Ik bleef naar de deur kijken, wensend dat hij binnen zou komen met die vertrouw...

Log in en ga verder met lezen