Hoofdstuk zes

MYRA

Na mijn ontmoeting met Nat ging ik terug naar huis en nam een douche. Het was een vrij zonnige dag, en hoewel ik veel te doen had, besloot ik vandaag een pauze te nemen. Ik had al een tijdje geen rust genomen.

Voor een keer wilde ik doen alsof ik een normaal meisje was— wat tijd doorbrengen aan het strand, genieten van de zon voordat de winter zou arriveren. Deze zomer was behoorlijk druk voor mij. Ik had niet de kans gehad om veel voor mezelf te doen en te genieten.

Ik had mezelf vaker moeten verwennen; anders, hoe zou ik mijn partner ooit ontmoeten? De maangodin had me beloofd dat ze al mijn verlangens zou vervullen, maar er was iets onheilspellends aan het hele gedoe. Ik kon het nog niet helemaal doorgronden, maar er leek een addertje onder het gras te zitten dat ik had gemist.

Hoe enthousiast ik ook was om mijn partner te ontmoeten, ik was ook enigszins nerveus. Wat als hij totaal anders bleek te zijn dan ik had voorgesteld? Ik zou er kapot van zijn, maar voorlopig probeerde ik positief te blijven over het hele gebeuren. Dat was de enige optie die ik had, of ik kon mezelf ziekelijk zorgen maken, maar daar had ik geen zin in.

Na het vertrek van mijn tweede geliefde had ik al een jaar verspild aan het rouwen om het abrupte einde van onze relatie. Nu koos ik ervoor om verder te gaan en optimistischer te zijn, in de hoop dat dingen zouden uitwerken. Dit was een van de redenen waarom ik vandaag vrij wilde nemen.

Ik wilde een moment voor mezelf hebben en genieten van de laatste zonnige dagen van de zomer. Hoewel ik het type persoon ben dat zichzelf altijd bezig houdt, besloot ik al het werk uit te stellen tot morgen.

De wereld kon wel wachten.

Ik bracht wat lichte make-up aan en smeerde zonnebrandcrème voordat ik me aankleedde voor het strand. Ik nam mijn surfplank en reed naar het strand dat bijna twintig minuten van mijn huis verwijderd was. Ik kon het niet laten om te glimlachen terwijl ik mijn auto parkeerde en met mijn surfplank en mijn strandtas naar het strand liep.

Vandaag was het strand niet druk, wat het nog beter maakte voor mij. Ik koos een rustig plekje uit en legde mijn handdoek neer voordat ik een tijdje in de zon ging liggen. Het was de perfecte zonnige dag— niet te zonnig, en tegelijkertijd waaide er een zachte koele bries. Deze dag kon niet perfecter zijn.

Ik dronk wat bier terwijl ik de golven in de gaten hield. Ik wilde gaan surfen, maar er waren vandaag niet veel golven, maar dat was prima. Ik had geen zin om mijn perfecte plekje te verlaten, dus ik bleef liggen en genoot van de dag, mensen kijken en langzaam wegdromen.

Ik werd abrupt wakker toen ik een schaduw over me heen voelde hangen. Ik opende mijn ogen en keek recht in een paar grijze ogen die me intens aanstaarden.

"Hoi," glimlachte de man naar me. Ik wierp hem een boze blik toe terwijl ik mijn tas pakte. Ik wilde met rust gelaten worden, maar zijn flirterige glimlach gaf me een idee. "Kom je hier vandaan?" vroeg hij. Ik negeerde zijn vraag en bekeek hem van top tot teen. Hij had een geweldig lichaam en zag er goed uit, dus besloot ik hem een kans te geven.

"Jij bent nieuw hier," merkte ik op. Hij gaf me weer een van zijn flirterige glimlachen, waardoor er een diepe kuiltje in zijn linkerwang verscheen. Het deed me bijna denken aan Kent Clark. Hij was echt een lust voor het oog en maakte het makkelijker voor me om hem te vergeven dat hij mijn kleine dutje had verstoord.

Ik kon altijd wat plezier hebben terwijl ik wachtte om mijn partner te vinden.

"Ja, ik ben hier een paar dagen. En jij?" vroeg hij me.

"Het is een werktrip," merkte ik op, terwijl ik zijn vraag opnieuw negeerde. Hij schuifelde op zijn voeten, lichtelijk ongeduldig omdat zijn vragen werden genegeerd. "Waar kom je vandaan?" vroeg ik.

"Noord," haalde hij zijn schouders op, terwijl hij zijn ogen intens op mijn lichaam richtte. "Ben je een local?" vroeg hij.

"Ja," besloot ik eindelijk te antwoorden, "Wil je de stad verkennen?" bood ik aan. Nou, ik kon mijn hele weekend wel annuleren. Ik had echt een pauze nodig, en ik denk dat ik wat meer plezier kon hebben als zijn vaardigheden overeenkwamen met zijn uiterlijk.

"Daar had ik het over," gaf de man me weer een van zijn suggestieve glimlachen, "Ik ben Fidel," bood hij zijn hand aan mij aan. Ik keek ernaar en nam het aan, terwijl ik opstond van mijn plek. Ik wist dat hij een complete vreemdeling was en gevaar kon betekenen, maar fuck dat. Ik moest iets meer leven. Ik kon altijd de zaken regelen als het mis zou gaan.

Bovendien waren vreemden de beste soort om plezier mee te hebben. Echter, ik maakte een mentale notitie om alle info over hem te krijgen als ik vanavond thuiskwam.

"Ik ben Myra," vertelde ik hem.

"Je bent zo mooi, Myra," vertelde hij me, terwijl zijn ogen verhit over mijn lichaam gleden. Ik lachte, "Dank je, dat hoor ik vaak. Wat zou je nu willen doen?" vroeg ik, testend. Hij haalde zijn schouders op.

"Ik sta open voor alles," vertelde hij me.

"Tijdslimieten?"

"Ik heb vanavond om zeven een vergadering," vertelde hij me. Ik kantelde mijn hoofd en gaf hem weer een blik.

"Voor wie werk je?" vroeg ik, mijn toon casual houdend. Plotseling gleed het flirterige masker van zijn gezicht. Iets donkers flikkerde in zijn ogen voordat zijn glimlach terugkwam.

"Waarom gaan we niet, lieverd? Ik wil elke minuut met jou laten tellen," vertelde hij me in plaats daarvan, terwijl hij dichterbij kwam en zachtjes met de achterkant van zijn knokkels langs mijn kaak streek. Ik lachte.

"Ik kan niet wachten om te zien wat je voor me in petto hebt, Fidel," fluisterde ik, terwijl ik mijn hand langs zijn sixpack liet glijden. Ik voelde hem scherp inademen, waardoor mijn glimlach breder werd.

Tot nu toe, zo goed.

"Laten we dan gaan," gromde hij bijna zijn woorden voordat hij mijn spullen pakte en me van het strand leidde.

Vorig Hoofdstuk
Volgend Hoofdstuk