171

Terugblik: De Ontmanteling van Selene

Selene had gerend totdat haar longen het begaven.

De bomen waren stille getuigen geweest, de wind een onverschillige huil. Ze was ingestort op een stuk zwartgeblakerde mos diep in het noordelijke bos, snikkend in haar handen.

Waarom was ik niet genoeg? Dacht ...

Log in en ga verder met lezen