178

De kamer was stil.

Kaarsen flikkerden zachtjes langs de muren, hun vlammen laag en stabiel. De lucht droeg een subtiel gezoem, geen geluid precies, maar een druk, een trilling, als de hartslag van iets ouds dat in het donker luisterde.

Avynna had al dagen niet bewogen. Haar adem kwam licht en lang...

Log in en ga verder met lezen