Hoofdstuk 40

Emily's POV

Ik open mijn ogen langzaam en ben dankbaar voor de duisternis die me verwelkomt. Ik ben nog niet klaar voor fel licht. Mijn lichaam schreeuwt van de pijn en ik kreun zachtjes terwijl ik uit de positie schuif waarin ik lig. Ik sla de dekens terug en kijk naar het lelijke witte gips op mij...

Log in en ga verder met lezen