HOOFDSTUK 84 Schreeuw niet

Evie

Het geluid van hun voetstappen vervaagde in de wind, opgeslokt door de chaos buiten. En voor het eerst in uren was ik alleen.

De stilte trof me als een gewicht.

De grot voelde onmogelijk stil nadat Draven Raven had meegesleurd, de echo's van hun worsteling hingen als geesten in de koude lu...

Log in en ga verder met lezen