HOOFDSTUK 88 De hut

Evie

De sneeuw beet in mijn wangen als kleine naalden terwijl we door het bos ploeterden, onze adem kwam uit in ruige witte pluimen die in de ijzige lucht hingen voordat ze in het niets oplosten. Mijn benen brandden, mijn dijen schreeuwden bij elke stap, maar ik kon niet stoppen. Niemand van ons ...

Log in en ga verder met lezen