
บทนำ
บท 1
"ฉันอยากจะลิ้มรสคุณเดี๋ยวนี้เลย เอเวอลีน" น้ำเสียงของมาร์คแหบพร่าด้วยความปรารถนา "ขึ้นมานี่สิ" มาร์คนอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงของฉัน ร่างสูงหกฟุตห้านิ้วของคนหมาป่าผิวสีแทนกำยำล่ำสันถูกใส่กุญแจมือตรึงไว้กับหัวเตียง เขาเป็นของฉันคนเดียว... อย่างน้อยก็ในตอนนี้
"ปลดกุญแจมือให้ฉันที" เขาหอบ "ฉันต้องเอาคุณให้ได้ เดี๋ยวนี้" ฉันจูบเขาอย่างเชื่องช้าแล้วเลื่อนมือไปยังชามบนโต๊ะข้างเตียงที่ฉันใช้เก็บกุญแจ แต่นิ้วของฉันกลับคว้าได้เพียงความว่างเปล่าของเครื่องกระเบื้อง ฉันผละออกจากมาร์คด้วยความสับสน
"คุณย้ายกุญแจไปเหรอมาร์ค มันหายไปแล้ว"
เสียงหัวเราะคิกคักอู้อี้ดังมาจากโถงทางเดิน เราได้คำตอบแล้ว "เจ้าตัวแสบ" ฉันเรียก พลางจ้องเขม็งไปที่ประตู "พวกหนูต้องขอโทษคุณมาร์คนะ" ประตูแง้มออกเล็กน้อย พร้อมกับดวงตาซุกซนสองคู่ที่แอบมองมาจากหลังมุมประตู
เอียน ซึ่งกล้ากว่าอัลวินแฝดของเขาเล็กน้อย หัวเราะแล้วผลักประตูเปิดเข้ามา "ถ้าเขาออกมาเองไม่ได้" เขาพูดพลางกระโดดเข้ามาในห้อง "ก็สมควรโดนขังอยู่อย่างนั้นแหละ!" ดวงตาของเขาเป็นประกายขณะกระโจนขึ้นไปบนเตียง
"พวกเรารู้ว่านี่เป็นเกมโปรดของหม่ามี้ พวกเราเลยเพิ่มลูกเล่นเข้าไปหน่อย!" เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ขณะเริ่มกระโดดไปรอบๆ "ถ้ามันไม่มีอะไรท้าทาย มันก็ไม่สนุกสิ"
อัลวินเดินย่องเบาๆ เข้ามาในห้อง ด้วยท่าทีระมัดระวังและขี้อายตามนิสัย "พวกเราจะไม่ทำอีกแล้วครับ" เขาพูด พลางเดินไปยังหัวเตียงแล้วปลดล็อกกุญแจมืออย่างชำนาญด้วยคลิปหนีบกระดาษที่งอแล้ว
"พวกเราซ่อนกุญแจไว้!" เอียนพูดพลางกระโดดสูงขึ้น "จำไม่ได้แล้วว่าเอาไปไว้ไหน! แต่เราก็ไม่ต้องการมันอยู่แล้วนี่นา"
ฉันหรี่ตามองเจ้าตัวเล็กทั้งสอง แม่ไม่ได้สอนให้พวกหนูหยาบคายนะ ฉันยื่นมือไปคว้าเอวเอียนแล้วดึงเขาลงมากอด
"กระโดดพอแล้วลูก" ฉันพูด พลางจูบที่จมูกของเขาอย่างแม่นยำ "นี่ยังเช้าเกินไปที่จะเล่นแบบนี้ แล้วแม่ก็ยังไม่ได้ดื่มกาแฟเลย อีกอย่าง คุณมาร์คเขารอคำขอโทษจากพวกหนูอยู่นะ"
"ขอโทษครับ คุณมาร์ค!" เด็กทั้งสองประสานเสียง น้ำเสียงของเอียนสดใสแต่ไม่จริงใจ ส่วนของอัลวินนุ่มนวลและจริงจัง
"เอ่อ..." ฉันได้ยินเสียงมาร์คพูดมาจากข้างใต้ตัวฉัน น้ำเสียงของเขาฟังดูประหม่าผิดปกติ ฉันมองลงไปก็ต้องประหลาดใจที่เห็นหน้าเขาแดงก่ำ "ฉันขอ..." เขาพึมพำ "กางเกงฉันคืนได้ไหมครับ?"
ฉันหัวเราะเบาๆ ให้กับเขา แล้วยื่นมือไปลูบไล้ใบหน้าของเขา ดื่มด่ำกับสัมผัสของตอหนวดหยาบๆ บนฝ่ามือ "ไม่ต้องทำเป็นหัวโบราณไปหน่อยเลยมาร์ค นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเด็กๆ ไม่เคยเห็นซะหน่อย บ้านนี้เราไม่เขินอายเรื่องร่างกายกันอยู่แล้ว"
"ใช่เลย!" เอียนพูดพลางยิ้มให้เขาจากด้านบน "มันเป็นเรื่องธรรมชาติน่า! นี่ ลุงเป็นพ่อพวกเราปะ?" อัลวินหูผึ่งเมื่อได้ยินคำถามนั้น แล้วหันดวงตาเบิกกว้างเปี่ยมความหวังไปยังมาร์ค
ฉันหัวเราะให้เด็กทั้งสองแล้วใช้ศอกกระทุ้งเอียนเบาๆ "เอาล่ะ ตอนนี้ลูกกำลังทำให้เขาอึดอัดจริงๆ แล้วนะ ลูกก็รู้ว่าเขาไม่ใช่พ่อของลูก ผู้ชายคนที่ให้กำเนิดพวกหนูอยู่ไกลแสนไกล และเขาไม่โผล่มาแถวนี้ในเร็ววันแน่ ลุงมาร์คเป็นแค่เพื่อนของหม่ามี้เท่านั้นเอง" ฉันพูดพลางยิ้ม "บางครั้งเขาก็มาค้างคืนด้วย"
พวกเด็กๆ อยากรู้เรื่องตัวตนของพ่อพวกเขามาก และฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร พวกเขาก็ยังเด็กอยู่ แต่ไม่มีทางที่ฉันจะบอกความลับนั้นกับพวกเขาเด็ดขาด
"ไปเถอะลูกรัก ไปเตรียมตัวไปโรงเรียน เดี๋ยวแม่ไปทำอาหารเช้าให้" ฉันพูด พลางขยี้ผมพวกเขาแล้วดันตัวไปทางประตู มาร์คถูข้อมือตัวเองพลางมองตามเด็กๆ ที่เดินออกไป
"คุณมีวิธี...จัดการเรื่องต่างๆ ในบ้านนี้ที่เป็นเอกลักษณ์ดีนะ" เขาพูด ฉันไม่ได้มองว่ามันเป็นคำตำหนิ
"ก็จริงนะ" ฉันยักไหล่ "แต่ไม่มีเหตุผลอะไรที่พวกเขาจะต้องโตมากับความคิดคร่ำครึล้าสมัยเกี่ยวกับเรื่องเพศและความสัมพันธ์ ฉันเป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระ" ฉันพูด พลางโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วเหยียดกายทาบทับร่างยาวของเขา "และฉันจะไม่อับอายในเรื่องนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าลูกๆ ของฉัน"
ฉันลูบมือไล้ไปตามแนวกล้ามเนื้อสีข้างของมาร์ค แล้วต่ำลงไปอีก รู้สึกได้ถึงส่วนนั้นของเขาที่แข็งขืนขึ้นมารับสัมผัสของฉัน "ทีนี้..." ฉันพึมพำ พลางใช้มือกอบกุมแก่นกายหนาใหญ่ของเขา "ฉันยังมีเวลาก่อนที่เด็กๆ จะไปโรงเรียน เราถึงไหนกันแล้วนะ?"
"การบ้านเสร็จรึยังจ๊ะ" ฉันถาม
"เสร็จแล้วครับ!" เด็กแฝดประสานเสียง "พวกเรามีข่าวดีจะบอกครับแม่" อัลวินพูดพลางยิ้มกว้างมองฉัน ฉันเลิกคิ้วเป็นเชิงให้เขาพูดต่อ
"พวกเราจะได้แข่งตอบปัญหาด้วยครับ!" เอียนรับช่วงสนทนาต่ออย่างลื่นไหล เป็นสิ่งที่เขาทำมาตลอดตั้งแต่ฝาแฝดเริ่มพูดได้ อัลวินกับเอียนนี่ช่างต่างกันจริง ๆ ฉันคิดขณะมองพวกเขาแล้วเก็บชามไปใส่ในอ่างล้างจาน แต่บางครั้งพวกเขาก็ดูเหมือนเป็นคนคนเดียวกันที่แบ่งเป็นสองซีก สามารถพูดสิ่งที่อีกฝ่ายคิดได้
"โอ้ จริงเหรอลูก" ฉันถาม "แข่งตอบปัญหาเหรอ แล้วไปสมัครกันได้ยังไงล่ะเนี่ย"
"เขาเชิญพวกเราครับ" อัลวินพูดพลางถอยออกจากโต๊ะแล้วเลื่อนเก้าอี้เก็บเข้าที่อย่างเรียบร้อย "หลังจากพวกเราเล่นเกมในเว็บไซต์ตอบปัญหาเยอะมากแล้วก็ทำได้ดีด้วยครับ" เขายักไหล่นิด ๆ "พวกเรารู้คำตอบหมดเลยครับ"
ฉันขมวดคิ้วแล้วพิงเคาน์เตอร์ "เว็บไซต์ตอบปัญหาเหรอ ไปเล่นกันตอนไหนน่ะ"
"ที่โรงเรียนครับ" เอียนพูดพลางเก็บทหารพลาสติกของเขาใส่กระเป๋า – ทั้งที่ยังเปียก ๆ อยู่นั่นแหละ "พวกเราเบื่อตอนอยู่อนุบาล คุณครูก็เลยให้ใช้คอมพิวเตอร์ได้ครับ พวกเราเจอเว็บไซต์ตอบปัญหานั่นเอง แล้วก็ตอบถูกหมดเลย แล้วเขาก็อยากให้พวกเราไปแข่งด้วยครับ!"
ฉันพยักหน้าแล้วยิ้มให้เด็ก ๆ จดไว้ในใจว่าต้องคุยกับคุณครูของพวกเขาเรื่องการใช้เวลาในห้องเรียนเสียหน่อย "โอเคจ้ะ" ฉันพูด "เดี๋ยวแม่ดูรายละเอียดก่อนนะ แล้วค่อยว่ากัน แต่ตอนนี้!" ฉันตบมือสองครั้ง "เก็บกระเป๋าได้แล้ว! ได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว!"
"แม่ครับ" อัลวินพูดเบา ๆ "แม่คิดว่าพ่อจะได้เห็นพวกเราแข่งตอบปัญหาไหมครับ"
ฉันแปลกใจกับคำถามนั้น ก้มลงมองดวงตาสีน้ำตาลกลมโตของเขา ฉันลูบผมเขาแล้วใช้ฝ่ามือประคองแก้ม "ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะอัลวิน ทำไมวันนี้ถึงถามเรื่องพ่อเยอะจังเลยลูก"
เขายักไหล่แล้วมองไปทางอื่น ฉันดูออกว่าเขาผิดหวังเล็กน้อย ทันใดนั้นเอียนก็มายืนอยู่ข้าง ๆ เราทั้งคู่ ทั้งที่ฉันไม่ทันสังเกตว่าเขาแอบฟังหรือมองกลับมา "พวกเราแค่อยากทำให้พ่อภูมิใจครับ" เอียนพูดพลางยิ้มกว้างจนเห็นช่องโหว่ตรงที่ฟันหน้าเพิ่งหลุดไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
"ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลยลูก" ฉันพูด "แม่ภูมิใจในตัวพวกหนูมากพอสำหรับพ่อแม่สองคนเลยนะ ภูมิใจคนเดียวแทนพ่อแม่เป็นพันคนเลย!" ฉันย่นจมูกใส่พวกเขา แล้วเราก็ได้ยินเสียงออดโรงเรียนดังแว่ว ๆ มาจากไกล ๆ
"แย่แล้ว!" อัลวินพูดด้วยท่าทางกังวลจริง ๆ "พวกเราจะไปสายครับ!"
การเดินกลับบ้านหลังจากส่งเด็ก ๆ ที่โรงเรียนเป็นช่วงเวลาส่วนตัวเพียงไม่กี่ช่วงที่ฉันมีในแต่ละวัน หลังจากนี้ก็มีแต่งาน งาน แล้วก็งาน ขณะเดิน ฉันล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋าหลังกางเกงแล้วเปิดแอปโปรดที่แอบดูแก้เซ็ง เซเลบกอสส์
โชคร้ายที่สิ่งแรกที่โผล่ขึ้นมาบนหน้าจอไม่ใช่ข่าวเซเลบไร้ชื่อเสียงเรียงนามคนไหนถูกจับข้อหาเมาแล้วขับ แต่กลับเป็นวิกเตอร์
วิกตอร่าและอมีเลีย กลับมาคบกัน แซ่บกว่าเดิม พาดหัวข่าวเขียนไว้ ตามด้วยรูปถ่ายหลายสิบรูปของว่าที่อัลฟ่าคิงของเรากับคู่ของเขาที่เป็นนางแบบดัง กำลังพักผ่อนอยู่บนชายหาด หล่อนจิบค็อกเทล ส่วนเขากำลังลูบคลำบั้นท้ายหล่อน
ฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าว รีบเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า "ไม่สนใจย่ะ" ฉันพึมพำ สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากเห็นคือรูปของวิกเตอร์กับคู่ของเขาในบทต่อไปของความสัมพันธ์อันเป็นพิษของพวกเขา
มันจะบังเอิญอะไรขนาดนั้น วันนี้ วันอื่นก็ไม่ใช่ ลูก ๆ ของฉันถามถึงพ่อของพวกเขาสองครั้ง แล้วรูปของเขาก็เป็นสิ่งแรกที่ฉันเห็นตอนเปิดโทรศัพท์ หรือว่าจักรวาลกำลังพยายามจะบอกอะไรฉันกันนะ
ฉันสลัดความคิดน่ากังวลนั้นทิ้งไปแล้วรีบกลับบ้าน ฉันสัญญากับตัวเองไว้นานแล้วว่าวิกเตอร์จะต้องไม่มีวันรู้เรื่องลูก ๆ ของเรา นี่เป็นความลับที่ฉันตั้งใจจะเก็บไปจนวันตาย
บทล่าสุด
#300 #Chapter 300 - และพวกเขาอาศัยอยู่...
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#299 #Chapter 299 — สาวน้อยสองคน
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#298 #Chapter 298 — โฟร์พลัส ทู
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#297 #Chapter 297 — กลางคืน
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#296 #Chapter 296 — การรอคอยนาน
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#295 #Chapter 295 — สุพรีม
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#294 #Chapter 294 — ฮันนีมูน?
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#293 #Chapter 293 - คุณเอาผู้หญิงคนนี้ไหม...
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#292 #Chapter 292 — วันใหญ่
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025#291 #Chapter 291 — มองไปข้างหน้า
อัปเดตล่าสุด: 5/28/2025
คุณอาจชอบ 😍
เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน
หนังสือเล่มนี้มีฉากอีโรติกมากมาย รวมถึงการเล่นหายใจ การเล่นเชือก การเล่นในขณะหลับ และการเล่นแบบดิบๆ เนื้อหามีความเป็นผู้ใหญ่เพราะจัดอยู่ในเรท 18+ หนังสือเหล่านี้เป็นการรวบรวมหนังสือที่มีเนื้อหาทางเพศที่รุนแรงมากที่จะทำให้คุณต้องหยิบเครื่องสั่นและทำให้กางเกงในของคุณเปียก สนุกกันนะสาวๆ และอย่าลืมคอมเมนต์ด้วยนะ
จุ๊บๆ
เขาต้องการพรหมจรรย์ของฉัน
เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน
ฉันแค่อยากเป็นของเขา
แต่ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การชดใช้หนี้ นี่คือการที่เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน ไม่ใช่แค่ร่างกายของฉัน แต่ทุกส่วนของตัวตนของฉัน
และสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดคือฉันต้องการมอบทุกอย่างให้เขา
ฉันต้องการเป็นของเขา
แกล้งเป็นแฟนกับกัปตันฮอกกี้สุดฮอต
นั่นคือตอนที่เธอได้เจอกับกัปตันทีมฮอกกี้สุดฮอตที่มาขอให้เธอช่วยแกล้งเป็นคู่ควงของเขา เพื่อที่เขาจะได้บอกเลิกแฟนสาวคนล่าสุดของตัวเอง
พอแฟนเก่าของเธอมาตามตอแยขอคืนดี เขาก็โผล่มาแล้วบอกให้แฟนเก่าของเธอ "ไสหัวไปให้พ้น!"
แฟนเก่าของเธอแค่นเสียง "ฉันรู้ว่านี่มันก็แค่เรื่องตบตา และแกไม่มีทางชอบยัยนี่ได้หรอก"
เขา (โน้มลงไปจูบเธอต่อหน้าทุกคน): "เรื่องตบตาอย่างนั้นเหรอ แบบนี้น่ะเหรอ?"
เสน่ห์หวาน: อีโรติก
เรื่องหลัก
มาริลิน มูเรียล อายุสิบแปดปี รู้สึกตกใจในช่วงฤดูร้อนที่สวยงามเมื่อแม่ของเธอพาชายหนุ่มที่หล่อเหลาเข้ามาและแนะนำว่าเขาเป็นสามีใหม่ของเธอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นทันทีระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนเทพเจ้ากรีกคนนี้ ขณะที่เขาเริ่มส่งสัญญาณที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆ มาทางเธออย่างลับๆ มาริลินพบว่าตัวเองต้องเผชิญกับการผจญภัยทางเพศที่ไม่อาจต้านทานได้กับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และเย้ายวนคนนี้ในขณะที่แม่ของเธอไม่อยู่ ผลลัพธ์ของการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร และแม่ของเธอจะรู้ถึงความผิดที่เกิดขึ้นใต้จมูกของเธอหรือไม่?
ทิ้งไปตอนท้อง: เขาคลั่ง!
ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ฉันสามารถคลอดลูกคนนี้ด้วยตัวเองและเลี้ยงลูกด้วยตัวเองได้!
ฉันเป็นผู้หญิงที่ใจแข็ง หลังจากหย่า สามีของฉันเสียใจ คุกเข่าลงและขอร้องให้ฉันรับเขากลับ แต่ฉันปฏิเสธอย่างเด็ดขาด!
ฉันเป็นผู้หญิงที่อาฆาต ชู้ของสามีฉัน นังผู้หญิงที่ทำลายครอบครัว ฉันจะทำให้เธอชดใช้อย่างสาสม...
(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าติดตามจนวางไม่ลงเป็นเวลาสามวันสามคืน มันน่าตื่นเต้นและต้องอ่านให้ได้ ชื่อหนังสือคือ "แต่งงานสู่ความมั่งคั่ง อดีตสามีคลั่ง" คุณสามารถค้นหาได้ในช่องค้นหา)
ฝูงหมาป่า: กฎข้อที่ 1 - ห้ามมีคู่ครอง
"ปล่อยฉันไป" ฉันครางเบาๆ ร่างกายสั่นด้วยความต้องการ "ฉันไม่อยากให้เธอแตะต้องฉัน"
ฉันล้มตัวลงบนเตียงแล้วหันกลับมาจ้องมองเขา รอยสักสีดำบนไหล่ที่แข็งแรงของโดมินิกสั่นและขยายตัวตามการหายใจของเขา รอยยิ้มที่มีลักยิ้มลึกของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโสขณะที่เขาเอื้อมมือไปล็อกประตู
เขากัดริมฝีปากแล้วเดินเข้ามาหาฉัน มือของเขาไปที่ตะเข็บกางเกงและก้อนเนื้อที่หนาขึ้นที่นั่น
"เธอแน่ใจเหรอว่าไม่อยากให้ฉันแตะต้องเธอ?" เขากระซิบ ขณะที่แกะปมและสอดมือเข้าไปข้างใน "เพราะฉันสาบานต่อพระเจ้า นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการทำมาตลอด ทุกวันตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในบาร์ของเราและฉันได้กลิ่นหอมของเธอจากอีกฝั่งของห้อง"
ใหม่ต่อโลกของชิฟเตอร์ ดราเวนเป็นมนุษย์ที่กำลังหนี สาวสวยที่ไม่มีใครสามารถปกป้องได้ โดมินิกเป็นอัลฟ่าที่เย็นชาของฝูงหมาป่าแดง พี่น้องสิบสองตัวที่มีสิบสองกฎ กฎที่พวกเขาสาบานว่าจะไม่มีวันถูกทำลาย
โดยเฉพาะ - กฎข้อที่หนึ่ง - ห้ามมีคู่ครอง
เมื่อดราเวนพบโดมินิก เขารู้ว่าเธอคือคู่ครองของเขา แต่ดราเวนไม่มีความคิดว่าคู่ครองคืออะไร รู้เพียงว่าเธอตกหลุมรักชิฟเตอร์ อัลฟ่าที่จะทำลายหัวใจของเธอเพื่อให้เธอจากไป สัญญากับตัวเองว่าเธอจะไม่มีวันให้อภัยเขา เธอหายตัวไป
แต่เธอไม่รู้เกี่ยวกับลูกที่เธอกำลังอุ้มอยู่ หรือว่าทันทีที่เธอจากไป โดมินิกตัดสินใจกฎมีไว้เพื่อทำลาย - และตอนนี้เขาจะหาตัวเธอเจออีกครั้งไหม? เธอจะให้อภัยเขาไหม?
ทวงคืนหัวใจเธอ
เช่นเดียวกับที่เซเลน่า แฟร์ ผู้แต่งงานแล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะลงเอยบนเตียงกับผู้ชายที่เธอเพิ่งเจอเพียงครั้งเดียว...
และผู้ชายคนนี้กลับกลายเป็นสามีของเธอที่เธอไม่เคยพบมาก่อน!
(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าติดตามมากๆ จนฉันไม่สามารถวางมันลงได้เป็นเวลาสามวันสามคืน มันน่าตื่นเต้นและต้องอ่านจริงๆ ชื่อหนังสือคือ "ลูกสาวราชานักพนัน" คุณสามารถค้นหามันได้ในแถบค้นหา)
กล้าหาญท่านอ๋องรักนางสนมฆ่าภรรยา? เถ้ากระดูกปลิว!
ชาติก่อน เหลิงหลานจือเข้าใจว่าได้พบคู่ครองที่ดี เธอทุ่มเททั้งชีวิตรักเสินอี้จือ ช่วยเขาเลี้ยงดูบุตรบุญธรรม ยกระดับตระกูลผิงหนานโหวให้กลายเป็นตระกูลผู้ดีที่มีเกียรติสูงส่ง
เธอคิดว่าถึงแม้เสินอี้จือจะไม่รักเธอ แต่อย่างน้อยเขาคงมีความรู้สึกดีๆ ให้เธอบ้างเพราะคุณงามความดีที่เธอทำ
เธอคิดว่าบุตรบุญธรรมจะเคารพนับถือเธอ พ่อแม่สามีจะซาบซึ้งในความดีของเธอ
แต่ก่อนตาย เสินอี้จือกลับพาหญิงสาวที่มีหน้าตาคล้ายเธอสามส่วนมาและพูดอย่างเย็นชาว่า: "นางต่างหากคือรักแท้ในชีวิตข้า เจ้าเป็นเพียงตัวแทนที่มีหน้าตาคล้ายนางสามส่วนและเป็นเครื่องมือที่สมบูรณ์แบบเท่านั้น"
บุตรบุญธรรมหัวเราะเยาะ: "ท่านแม่ของข้าไม่ใช่เจ้า เห็นหน้าเจ้าแล้วข้ารู้สึกขยะแขยง!"
แม่สามีกลอกตา: "ในที่สุดก็จะตายเสียที ข้าเป็นถึงแม่สามีแท้ๆ ยังต้องคอยเกรงใจสะใภ้ ช่างอัปมงคลเสียจริง!"
เมื่อได้เกิดใหม่อีกครั้ง ดวงตาของเหลิงหลานจือเต็มไปด้วยความคลั่งแค้น
ตัวแทนที่มีหน้าตาคล้ายสามส่วนงั้นหรือ? เบี้ยหมากรุกงั้นหรือ? ทั่วหล้า ไม่มีใครมีสิทธิ์ใช้ประโยชน์จากหม่อมฉันได้!
แอบเลี้ยงอนุภรรยา! มีลูก! รังเกียจหม่อมฉัน! เกลียดชังหม่อมฉัน! ยังกล้าฝันที่จะเหยียบหม่อมฉันเพื่อไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งสูงอีก?
ไปสำนึกผิดใต้พื้นปฐพีให้หมดเถอะ!
ขณะที่เธอกำลังจะฆ่าด้วยความโกรธแค้น ขุนนางผู้มีอำนาจล้นแผ่นดินคนหนึ่งจับมือเธอด้วยสายตาเปี่ยมความห่วงใย: "พระหัตถ์ของพระองค์ ควรใช้เพียงเพื่อดีดพิณ ชงชา วาดภาพ และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นๆ ให้เป็นหน้าที่ของกระหม่อมเถิด"
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง
ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว
ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก
แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว
จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา
คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
หัวใจแปรผัน
เธอตัดสินใจหย่าร้าง แต่อเล็กซ์รู้สึกเสียใจอย่างมากกับการกระทำของเขาและพยายามอย่างยิ่งที่จะคืนดีกับเธอ ในขณะนั้น เซบขอเธอแต่งงาน พร้อมกับยื่นแหวนเพชรล้ำค่ามาให้และพูดว่า "แต่งงานกับฉันเถอะ ได้โปรด"
ด้วยความที่ลุงของอดีตสามีของเธอไล่ตามเธออย่างจริงจัง ชารอนจึงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ลำบากใจ เธอจะตัดสินใจอย่างไร?
เศรษฐีพันล้านหลังถูกทอดทิ้ง
ในขณะนี้ พ่อแม่แท้ๆ ของฉันได้พบฉันและช่วยฉันออกจากนรก ฉันเคยคิดว่าพวกเขายากจนมาก แต่ความจริงทำให้ฉันตกตะลึงอย่างมาก!
พ่อแม่แท้ๆ ของฉันกลายเป็นมหาเศรษฐี และพวกเขารักฉันมาก ฉันกลายเป็นเจ้าหญิงที่มีทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้าน ไม่เพียงแค่นั้น ฉันยังมีคู่หมั้นที่หล่อและรวยอีกด้วย...
(อย่าเปิดนิยายเรื่องนี้เบาๆ นะ ไม่งั้นคุณจะติดจนไม่สามารถหยุดอ่านได้สามวันสามคืน...)
ไม่มีทางเอาฉันกลับไป
ในวันที่เขาแต่งงานกับแฟนเก่า ออเรเลียประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และลูกแฝดในท้องของเธอก็ไม่มีชีพจรอีกต่อไป
จากนั้นเธอเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อทั้งหมดและออกจากโลกของเขาอย่างสิ้นเชิง
ต่อมา นาธาเนียลทิ้งภรรยาใหม่ของเขาและออกตามหาผู้หญิงที่ชื่อออเรเลียทั่วโลก
วันที่พวกเขาได้พบกันอีกครั้ง เขาไล่ตามเธอจนมุมในรถของเธอและขอร้อง "ออเรเลีย ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ!"
(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าติดตามมากจนไม่สามารถวางลงได้เป็นเวลาสามวันสามคืน มันน่าตื่นเต้นและต้องอ่าน ชื่อหนังสือคือ "หย่าง่าย แต่งใหม่ยาก" คุณสามารถค้นหาได้ในช่องค้นหา)