ลาก่อนลาก่อนเย

เมื่อประตูเปิดออก ฉันกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นรอบที่หกพอดี เคเลบเดินตรงมาข้างๆ ฉัน คุกเข่าลงข้างเก้าอี้และโอบกอดเอวฉัน

"คุณหายไปนานมาก" ฉันกระซิบ วางกระดาษทิชชู่ที่ขยำแล้วลงเพื่อจะได้กอดเขากลับอย่างเต็มที่ "ทำไมคุณถึงหายไปนานขนาดนั้น"

"พวกเขาอยากจะทบทวนความผิดทั้งหมดของผมเพื่อไม่ให้ชาลเมอร์สมีช่...