#Chapter 110 คุณต้องการฉันเสมอ

เรเชล POV

บ้านไรท์

เราคงจะผลอยหลับไปสักพัก เพราะตอนที่ฉันตื่นขึ้นมา มุมของแสงอาทิตย์เปลี่ยนไปแล้ว และศีรษะของไทเลอร์ก็ทิ้งน้ำหนักลงบนอกของฉัน

ฉันยิ้มกับความอ่อนนุ่มระหว่างต้นขาของฉัน ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นขณะที่จิตใจของฉันล่องลอยอยู่ระหว่างสวรรค์กับโลก

ฉันตัดสินใจเสี่ยง ยกแขนข้างที่ว่างขึ้นปล่อยให้นิ้ว...