#Chapter 145 - ป๊อปไปเดอะ วีเซล

"มุมมองของเรเชล

บ้านไรท์

"พระแม่เจ้าช่วย—" อาร์ทอุทานพลางผลักลินดี้ออกจากอกของเขาจนเธอล้มลงบนเตียงข้างฉัน

ลินดี้ล้มลงมาในท่าเหยียดยาว ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาและดวงตาบวมช้ำ เธอดูโทรมเหมือนไม่ได้นอนมาหลายวัน ฉันเพิ่งตระหนักว่าไม่รู้เลยว่าเธอเป็นอย่างไรบ้างเพราะฉันมัวแต่จมอยู่กับปัญหาของตัวเอง รอยฟกช้ำ...