บทที่ 16
โนแลนไม่เคยคิดว่าทางรอดเดียวของเขาจะทอดทิ้งเขาไปง่ายๆ แบบนี้
เขาอ้าปากค้าง มองดูชายคนนั้นหายลับไปไกลตาอย่างจนปัญญา
โอลิเวียเหลือบมองโนแลน เขาใกล้ตายเต็มทีแล้ว การไปคิดบัญชีกับเขาดูเหมือนจะเป็นเรื่องเสียเวลา
เธอหันกลับไปช้าๆ และเห็นเมสันกำลังฟื้นคืนสติ เธอพูดอย่างใจเย็นว่า "ตอนนี้ดวงจิตของคุณอ่อนแ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
ย่อ
ขยาย
