บทที่ 47
มงกุฎ... มงกุฎนั่นข้าเป็นคนขโมยมาเอง ข้าเอามันมาจากปราสาทโบราณในไนราธิส ได้โปรด... ไว้ชีวิตข้าด้วย ไบรอนสารภาพความผิดในฐานะหัวขโมยต่อหน้าเหล่าชนชั้นสูงของนครมรกต
ทั้งห้องโถงระเบิดเสียงกระซิบกระซาบออกมา
สายตาเย้ยหยัน ดูแคลน และสมน้ำหน้ามากมายนับไม่ถ้วนทิ่มแทงไบรอนราวกับเข็มเหล็กนับพันเล่ม
ชื่อเสีย...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5

6. บทที่ 6

7. บทที่ 7

8. บทที่ 8

9. บทที่ 9

10. บทที่ 10

11. บทที่ 11

12. บทที่ 12

13. บทที่ 13

14. บทที่ 14

15. บทที่ 15

16. บทที่ 16

17. บทที่ 17

18. บทที่ 18

19. บทที่ 19

20. บทที่ 20

21. บทที่ 21

22. บทที่ 22

23. บทที่ 23

24. บทที่ 24

25. บทที่ 25

26. บทที่ 26

27. บทที่ 27

28. บทที่ 28

29. บทที่ 29

30. บทที่ 30

31. บทที่ 31

32. บทที่ 32

33. บทที่ 33

34. บทที่ 34

35. บทที่ 35

36. บทที่ 36

37. บทที่ 37

38. บทที่ 38

39. บทที่ 39

40. บทที่ 40

41. บทที่ 41

42. บทที่ 42

43. บทที่ 43

44. บทที่ 44

45. บทที่ 45

46. บทที่ 46

47. บทที่ 47

48. บทที่ 48

49. บทที่ 49

50. บทที่ 50

51. บทที่ 51


ย่อ

ขยาย