บทที่ 95 บทสรุป4

ณ คุกหลวงใต้พระราชวังหลวง

เสียงโซ่ตรวนกระทบกันเบา ๆ พร้อมลมหายใจอ่อนแรงของหญิงงามที่เคยงามเลิศในเมืองหลวง เวลานี้กลับซูบซีด ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าไร้สีเลือด ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ หยางฟางหรานยืนพิงผนังหินเย็นเฉียบด้วยสายตาว่างเปล่า

"ท่านพ่อ..." เสียงแผ่วเบาเอ่ยออกมา

ใต้เท้าหยางซูซินที่นั่งอยู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ