Détestée par l'Alpha

Détestée par l'Alpha

SAN_2045 · เสร็จสิ้น · 216.1k คำ

713
ยอดนิยม
37.7k
การดู
600
เพิ่มเมื่อ
แชร์:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

บทนำ

Elle n'était pas son premier choix.
Mais il est son Alpha.


Rose Williams s'est révélée être une Oméga et a été détestée par tout le monde autour d'elle pour cela. On lui rappelle aussi chaque jour qu'elle ne vaut rien, qu'elle n'est qu'un jouet pour les Alphas. Son seul espoir était d'atteindre ses vingt et un ans et de s'installer avec Zain, un Alpha qui lui avait promis de l'aimer et de la chérir.

Aiden Russo est un Alpha de meute - le plus cruel que la Meute de Clair de Lune ait jamais connu. Si l'on en croit les rumeurs, il est impitoyable, froid et ne se soucie pas des omégas. Pour compléter son autorité, il a besoin d'une Luna.

Par un malheureux concours de circonstances, Rose se retrouve mariée à l'Alpha Aiden, qui ne montre aucun intérêt pour elle. Parviendra-t-elle à conquérir son cœur ? Ou sera-t-elle à jamais méprisée par l'Alpha ?

บท 1

Tous les personnages, lieux, idées ou événements mentionnés dans ce livre sont purement fictifs et ne se rapportent à aucun être vivant ou mort. Tous les décors et autres éléments de l’histoire sont purement issus de mon imagination et fictifs. Toute ressemblance serait purement fortuite.

L'histoire contient des thèmes sombres et matures tels que la violence et le sexe, donc si vous êtes mal à l'aise avec de tels sujets, veuillez vous abstenir de lire.

Le vol de mon travail ou de toute idée entraînera une punition sévère, car le plagiat est un crime grave.

Tous droits réservés

San 2045

2021


Partie 1

La frontière était visible. Je pouvais voir le vieux chêne. Essuyant la sueur de ma ligne de cheveux, je regardai par-dessus mon épaule. Des griffes tonitruantes frappaient le sol, écrasant les feuilles en dessous en me poursuivant. Un grognement s'échappa de mes lèvres. La meute ne franchirait pas la frontière, et je savais que l'arbre serait mon abri si seulement je pouvais l'atteindre à temps.

Juste au moment où l'un des loups se rapprochait, je fis un virage brusque, sautant par-dessus un arbre tombé.

Mes attaquants étaient plus rapides et plus forts, étant des alphas et des bêtas, mais j'étais agile et expérimenté. Être de plus petite taille avait certains avantages. Je savais comment esquiver, prendre des virages serrés et sauter par-dessus les obstacles plus rapidement que les Alphas et les Bêtas.

Juste à ce moment-là, un loup plus effrayant faillit me mordre la jambe, ses griffes s'enfonçant profondément, ce qui me fit tomber face contre terre.

"Ahh !" Une douleur aiguë envahit ma jambe droite.

Mon pas vacilla un instant tandis que je jetais un coup d'œil à mon mollet. Le sang coulait d'une profonde entaille causée par des ongles lacérés. La brûlure me fit monter les larmes aux yeux. Je pouvais sentir les loups se rapprocher sans aucune intention de ralentir.

Prenant une profonde inspiration, je fermai les yeux. L'adrénaline parcourait mon corps, que j'utilisai pour me remettre sur mes pieds et sprinter.

Je l'ai à peine fait.

Presque en courant contre le tronc gigantesque, je me retournai et m'arrêtai net. Si les loups franchissaient la frontière, je serais mort en quelques secondes. Il n'y avait aucun moyen que je puisse supporter la douleur dans ma jambe et le feu brûlant dans mes poumons plus longtemps.

Je faillis pleurer d'un mélange étrange de joie, de soulagement et d'épuisement lorsque je vis les loups menaçants s'arrêter brusquement, tellement qu'ils se sont empilés les uns sur les autres dans un enchevêtrement de membres et d'aboiements confus.

Je tombai au sol et serrai ma jambe avec mes deux mains, m'appuyant contre l'arbre protecteur, essayant désespérément de reprendre mon souffle. La pile d'Alphas et de Bêtas se démêla lentement, permettant au chef de passer.

"Si je te surprends à rôder sur notre territoire à nouveau, je te décapiterai, c'est clair ?" Sa voix résonna autour, si profonde et intense qu'elle fit vibrer le sol sous moi.

Avec un sursaut, je me réveillai et regardai autour de moi pour réaliser que j'étais dans ma chambre. Ma poitrine se soulevait, mes respirations sortant en halètement alors que j'essayais d'avaler. Fermant les yeux, je me permis quelques secondes pour respirer, profitant du soleil matinal. Quelques mèches de cheveux collaient à mon front en sueur.

C'était encore ce maudit rêve.

Je ne me souviens même pas pourquoi je n'arrête pas de faire le même rêve. Qui sont ces gens ? Et pourquoi continuent-ils de me poursuivre ?

Les gens dans ce monde sont classés en trois catégories : Alphas, Bêtas et Omégas. Les Alphas sont au sommet de la chaîne et sont considérés comme une race supérieure à tous égards. Les Bêtas sont les seconds en commandement. Ensuite vient ma race faible — les Omégas. Nous sommes seulement vus et non entendus, traités comme des machines à reproduction et des esclaves sexuels pour les Alphas. Seuls les Omégas de l'élite de haute classe sont respectés. Les Alphas et les Omégas ont une plus grande chance de produire un Alpha Pur (quelqu'un qui hérite de tous les gènes dominants de l'Alpha) ; ils s'accouplent avec les omégas. La plupart du temps, les Bêtas et les Alphas se marient.

Personne ne se soucie d'un oméga pathétique et faible comme moi. Ce n'est pas ma faute si je suis un oméga ; je veux dire, qu'y a-t-il de si mal à cela ?

Un soupir s'échappa de mes lèvres plus j'y pensais.

Rien de bon ne sort jamais de penser à cela. Tirant les draps de mon corps, je me levai. Mon lit du matin doit être fait avant que je ne sorte. Sinon, ma mère me privera de nourriture pour toute la journée.

Une fois ma chambre impeccable, je fermai la porte derrière moi et descendis les escaliers.

"Et celui-ci ?" La voix de mon père résonna dans mes oreilles alors que j'étais au bord des escaliers. Je retenais mon souffle, essayant de ne pas me faire repérer.

Ma sœur a vingt et un ans, et elle va devoir se marier, suivant la tradition.

« Non, il a presque trente ans, Frank » réprimanda ma mère. « C'est un peu trop vieux pour ma fille. Cara a besoin de quelqu'un d'attirant, riche et un Alpha de Meute. Ce type ne correspond à aucun de ces critères. Il a l'air rude. »

« Eh bien, c'est un alpha, ma chère. Nous sommes tous un peu rudes, » soupira mon père, fatigué.

Cela fait quelques mois qu'ils cherchent un Alpha convenable pour ma sœur.

« Oh, allons ! Tu ne ferais pas de mal à une mouche, » renifla ma mère. « Tu n'es pas aussi dur que tu veux le faire croire. Cara est un peu sensible. Je ne veux pas qu'un alpha trop dur la fasse fuir. Elle a besoin de quelqu'un d'un peu plus doux. »

« Et qu'en est-il de notre Rose ? Elle aussi a besoin d'un compagnon pour se poser. »

Mes joues rougirent à la mention de trouver un compagnon pour se poser. Comment leur dire que j'ai déjà trouvé celui qu'il me faut ? Celui qui me traite bien et me distrait de toutes les peines et douleurs de ma vie. Avant que je puisse m'éclipser, la voix perçante de ma mère transperça mes oreilles.

« Tu devais gâcher mon humeur ! Je ne me soucie pas d'elle, » souffla ma mère. « D'ailleurs, qui fera notre travail si elle se marie avec quelqu'un ? Réfléchis, Alpha ! »

Les larmes montèrent à mes yeux. Comment peut-elle être si cruelle ? J'avais presque pensé à leur partager ma nouvelle.

« Mary, ça suffit ! Elle est aussi notre fille. Nous devrions penser à elle après tout ; elle n'a qu'un an de moins que Cara. »

Je frottai brutalement les larmes qui coulaient sur mes joues, reniflant doucement. Clignant des yeux pour retenir les larmes, je fis exprès de faire du bruit avec mes pieds et toussai avant de sortir. Deux paires d'yeux me regardèrent alors que je me dirigeais silencieusement vers la cuisine. Une boule était coincée dans ma gorge, alors je ne pris même pas la peine de les saluer.

« Bonjour, Rose, » la voix rugueuse de mon père me fit m'arrêter.

Je regardai par-dessus mon épaule et lui fis un signe de tête.

Ma mère tordit ses lèvres. « Regarde son attitude ! Elle ne prend même plus la peine de nous saluer. »

« Mary, peux-tu ne pas commencer ? Il est tôt le matin. Elle vient de se réveiller. »

« Peu importe, » ma mère leva les yeux au ciel avant de détourner son attention vers les piles de dossiers étalés sur la table.

Ils continuèrent à parler tandis que je me faufilais dans la cuisine. Penchée sur le comptoir, je me lavai le visage avec de l'eau froide et pris une profonde inspiration. Je ne pleurerai plus. Gardant cela à l'esprit, je me tournai pour continuer ma routine quotidienne—préparer le petit-déjeuner pour tout le monde.


Dès que je fus sûre que mes parents étaient partis pour leur thé de l'après-midi chez les voisins, je me faufilai dehors. Ma sœur n'était pas encore rentrée. Cara étudiait actuellement l'économie à l'université la plus prestigieuse de notre ville. Ses cours se terminaient tard, à sept heures du soir. Je n'avais aucune idée de comment cela fonctionnait parce que mes parents pensaient que l'enseignement secondaire était tout ce dont j'avais besoin.

« Rose ! » Quelqu'un cria mon nom de loin.

En me retournant, mes lèvres s'étirèrent en un large sourire en l'apercevant. Mon Alpha—Zain. Il agitait la main, ses yeux rayonnants et scintillants sous les réverbères. La raison pour laquelle nous ne nous rencontrions pas chez moi était que mes parents n'aimaient pas du tout Zain. Au lycée, nous étions amis, mais ils détestaient sa famille.

Il est devenu difficile pour nous de nous voir après avoir découvert cela, mais Zain trouva une solution. Nous nous retrouvons au même endroit depuis quatre ans, assis sur le même banc jusqu'à ce qu'il soit tard pour nous deux.

« Salut, » dis-je timidement en m'asseyant sur le banc vide et en lui faisant de la place.

Ses yeux parcoururent mon visage, son regard se plissant avant qu'il n'expire. « Tu as encore pleuré, n'est-ce pas ? »

Ma bouche s'ouvrit de surprise, et mes mains volèrent immédiatement vers mon visage. Comment l'a-t-il deviné ? J'avais pourtant pris soin de me laver les yeux aussi.

« Tes yeux, » il se lécha les lèvres. « Ils disent la vérité même si tu ne le fais pas. »

Je détournai le regard, me concentrant plutôt sur mes vieilles baskets reposant sur la grille. Parfois, je détestais quand il faisait cela. Puis encore, Zain me connaissait trop bien, et il est impossible de lui cacher quoi que ce soit.

Il inclina ma tête dans sa direction, son pouce traçant doucement ma joue. « Un jour, je t'emmènerai loin de tout cela. »

L'espoir fleurit dans ma poitrine. La seule raison pour laquelle nous ne disions rien à personne était mon âge. À vingt et un ans, je saurais si Zain était vraiment mon Alpha ou non. Parfois, les gens ont de la chance et finissent avec leurs petits amis. D'autres fois, ils doivent continuer avec leur compagnon.

Zain attendait la même chose. Nous avions décidé que même si nous n'étions pas l'un pour l'autre, nous resterions ensemble. C'est pourquoi il travaillait en double pour m'emmener loin de ma famille.

« Et je compte là-dessus. »


บทล่าสุด

คุณอาจชอบ 😍

ทวงคืนหัวใจเธอ

ทวงคืนหัวใจเธอ

3k การดู · กำลังอัปเดต · Amelia Hart
คุณไม่มีทางรู้เลยว่าอะไรจะมาถึงก่อน ระหว่างวันพรุ่งนี้หรือสิ่งที่ไม่คาดคิด
เช่นเดียวกับที่เซเลน่า แฟร์ ผู้แต่งงานแล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะลงเอยบนเตียงกับผู้ชายที่เธอเพิ่งเจอเพียงครั้งเดียว...
และผู้ชายคนนี้กลับกลายเป็นสามีของเธอที่เธอไม่เคยพบมาก่อน!

(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าติดตามมากๆ จนฉันไม่สามารถวางมันลงได้เป็นเวลาสามวันสามคืน มันน่าตื่นเต้นและต้องอ่านจริงๆ ชื่อหนังสือคือ "ลูกสาวราชานักพนัน" คุณสามารถค้นหามันได้ในแถบค้นหา)
เล่นกับไฟ

เล่นกับไฟ

3.8k การดู · เสร็จสิ้น · Mariam El-Hafi🔥
เขาดึงฉันไปข้างหน้าเขา ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับซาตานเอง เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้จนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับฉันมาก ถ้าฉันขยับนิดเดียว หัวเราก็คงชนกัน ฉันกลืนน้ำลายลงคอขณะที่มองเขาด้วยตาเบิกกว้าง กลัวว่าเขาจะทำอะไร

“เราจะคุยกันสักหน่อยเร็วๆ นี้นะ” ฉันพูดไม่ออก ได้แต่จ้องเขาด้วยตาเบิกกว้าง ขณะที่หัวใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมา ฉันได้แต่หวังว่าเขาจะไม่ได้มาหาฉัน

อัลธาเอียพบกับดาเมียโน หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่อันตราย ผู้ที่ถูกดึงดูดด้วยดวงตาสีเขียวใสซื่อของเธอ และไม่สามารถลบเธอออกจากใจได้ อัลธาเอียถูกซ่อนตัวจากปีศาจร้าย แต่โชคชะตาก็นำพาเขามาหาเธอ คราวนี้เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอจากไปอีก
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

8.4k การดู · กำลังอัปเดต · PERFECT PEN
ฉันจูบเขาอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา ขณะที่ฉันคลายเข็มขัดและดึงกางเกงกับบ็อกเซอร์ของเขาลงพร้อมกัน
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง


ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
เสน่ห์หวาน: อีโรติก

เสน่ห์หวาน: อีโรติก

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · Excel Arthur
คำเตือน!!!!! หนังสือเล่มนี้เป็นนิยายอีโรติกที่มีเนื้อหาชัดเจนและรุนแรงในเกือบทุกบท เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 🔞 เป็นการรวบรวมนิยายรักอีโรติกต้องห้ามสามเรื่องในเล่มเดียว

เรื่องหลัก

มาริลิน มูเรียล อายุสิบแปดปี รู้สึกตกใจในช่วงฤดูร้อนที่สวยงามเมื่อแม่ของเธอพาชายหนุ่มที่หล่อเหลาเข้ามาและแนะนำว่าเขาเป็นสามีใหม่ของเธอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นทันทีระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนเทพเจ้ากรีกคนนี้ ขณะที่เขาเริ่มส่งสัญญาณที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆ มาทางเธออย่างลับๆ มาริลินพบว่าตัวเองต้องเผชิญกับการผจญภัยทางเพศที่ไม่อาจต้านทานได้กับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และเย้ายวนคนนี้ในขณะที่แม่ของเธอไม่อยู่ ผลลัพธ์ของการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร และแม่ของเธอจะรู้ถึงความผิดที่เกิดขึ้นใต้จมูกของเธอหรือไม่?
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

1.2k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Quill
หนานหลานเป็นลมกะทันหันขณะเดินไปห้องทำงานของเจ้านาย และได้ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองเขียนไว้... พระเอกของเรื่อง จงอวี้เหยียน มีหน้าตาเหมือนเจ้านายของเขาไม่มีผิด ในตอนที่เขาคิดว่านี่เป็นละครที่เจ้านายจัดฉากขึ้น เขาก็เผชิญกับการลอบสังหาร และจงอวี้เหยียนได้ช่วยชีวิตเขาไว้ ทำให้เขาตระหนักว่านี่ไม่ใช่การแสดงละคร แต่เขาข้ามมิติมาจริงๆ

ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก

แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว

จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา

คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
ฝูงหมาป่า: กฎข้อที่ 1 - ห้ามมีคู่ครอง

ฝูงหมาป่า: กฎข้อที่ 1 - ห้ามมีคู่ครอง

2.8k การดู · กำลังอัปเดต · Jaylee
ริมฝีปากร้อนนุ่มสัมผัสที่เปลือกหูของฉันและเขากระซิบว่า "เธอคิดว่าฉันไม่ต้องการเธอเหรอ?" เขาดันสะโพกไปข้างหน้า บดเบียดเข้ากับก้นของฉันและฉันคราง "จริงเหรอ?" เขาหัวเราะเบาๆ

"ปล่อยฉันไป" ฉันครางเบาๆ ร่างกายสั่นด้วยความต้องการ "ฉันไม่อยากให้เธอแตะต้องฉัน"

ฉันล้มตัวลงบนเตียงแล้วหันกลับมาจ้องมองเขา รอยสักสีดำบนไหล่ที่แข็งแรงของโดมินิกสั่นและขยายตัวตามการหายใจของเขา รอยยิ้มที่มีลักยิ้มลึกของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโสขณะที่เขาเอื้อมมือไปล็อกประตู

เขากัดริมฝีปากแล้วเดินเข้ามาหาฉัน มือของเขาไปที่ตะเข็บกางเกงและก้อนเนื้อที่หนาขึ้นที่นั่น

"เธอแน่ใจเหรอว่าไม่อยากให้ฉันแตะต้องเธอ?" เขากระซิบ ขณะที่แกะปมและสอดมือเข้าไปข้างใน "เพราะฉันสาบานต่อพระเจ้า นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการทำมาตลอด ทุกวันตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในบาร์ของเราและฉันได้กลิ่นหอมของเธอจากอีกฝั่งของห้อง"


ใหม่ต่อโลกของชิฟเตอร์ ดราเวนเป็นมนุษย์ที่กำลังหนี สาวสวยที่ไม่มีใครสามารถปกป้องได้ โดมินิกเป็นอัลฟ่าที่เย็นชาของฝูงหมาป่าแดง พี่น้องสิบสองตัวที่มีสิบสองกฎ กฎที่พวกเขาสาบานว่าจะไม่มีวันถูกทำลาย

โดยเฉพาะ - กฎข้อที่หนึ่ง - ห้ามมีคู่ครอง

เมื่อดราเวนพบโดมินิก เขารู้ว่าเธอคือคู่ครองของเขา แต่ดราเวนไม่มีความคิดว่าคู่ครองคืออะไร รู้เพียงว่าเธอตกหลุมรักชิฟเตอร์ อัลฟ่าที่จะทำลายหัวใจของเธอเพื่อให้เธอจากไป สัญญากับตัวเองว่าเธอจะไม่มีวันให้อภัยเขา เธอหายตัวไป

แต่เธอไม่รู้เกี่ยวกับลูกที่เธอกำลังอุ้มอยู่ หรือว่าทันทีที่เธอจากไป โดมินิกตัดสินใจกฎมีไว้เพื่อทำลาย - และตอนนี้เขาจะหาตัวเธอเจออีกครั้งไหม? เธอจะให้อภัยเขาไหม?
ดอกไม้ในกรงขัง

ดอกไม้ในกรงขัง

566 การดู · เสร็จสิ้น · Yannis Fellsworth
【พระเอกเจ้าเล่ห์จอมโหดปะทะนายเอกเย็นชาแกร่งกล้า】

หนึ่งอสูรในคราบสุภาพบุรุษที่สวมหน้ากากแห่งความเสแสร้ง ได้กักขังชายผู้ถูกบังคับให้จงรักภักดีดั่งสุนัขรับใช้ และแล้ว... สุนัขรับใช้พยายามต่อต้านไม่หยุดหย่อน อสูรร้ายปราบปรามไม่ลดละ ท่ามกลางการพิชิตและการไม่ยอมจำนน พวกเขารักและทำร้ายกันและกัน...
เจ้านายผู้มีอำนาจของฉัน

เจ้านายผู้มีอำนาจของฉัน

1.4k การดู · กำลังอัปเดต · Emma- Louise
ฉันรู้มาตลอดว่าหัวหน้าของฉัน คุณซัตตัน เป็นคนที่มีบุคลิกที่เด็ดขาด ฉันทำงานกับเขามากว่าหนึ่งปีแล้ว ฉันชินกับมันแล้ว ฉันเคยคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องธุรกิจเพราะเขาจำเป็นต้องเป็นแบบนั้น แต่ไม่นานฉันก็ได้เรียนรู้ว่ามันมากกว่านั้น

ฉันกับคุณซัตตันมีแค่ความสัมพันธ์ในที่ทำงานเท่านั้น เขาสั่งฉัน และฉันก็ฟัง แต่ทั้งหมดนี้กำลังจะเปลี่ยนไป เขาต้องการคู่เดทสำหรับงานแต่งงานของครอบครัว และเขาเลือกฉันเป็นเป้าหมาย ฉันควรจะปฏิเสธ แต่จะทำยังไงได้เมื่อเขาขู่เรื่องงานของฉัน?

การตกลงทำตามคำขอนั้นเปลี่ยนชีวิตฉันไปทั้งหมด เราใช้เวลาร่วมกันนอกเวลางานมากขึ้น ซึ่งเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเรา ฉันเห็นเขาในมุมที่ต่างออกไป และเขาก็เห็นฉันในมุมหนึ่งเช่นกัน

ฉันรู้ว่ามันผิดที่จะมีความสัมพันธ์กับหัวหน้า ฉันพยายามต่อสู้กับมันแต่ก็ล้มเหลว มันเป็นแค่เรื่องเซ็กส์ จะมีอะไรเสียหายได้? ฉันคิดผิดมาก เพราะสิ่งที่เริ่มต้นจากแค่เซ็กส์เปลี่ยนทิศทางไปในทางที่ฉันไม่เคยคาดคิด

หัวหน้าของฉันไม่เพียงแต่เด็ดขาดในที่ทำงาน แต่ในทุกด้านของชีวิต ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับความสัมพันธ์แบบ Dom/sub แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเกี่ยวข้องกับตัวเอง เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณซัตตันร้อนแรงขึ้น เขาขอให้ฉันเป็นผู้ยอมจำนนของเขา แล้วคนที่ไม่มีประสบการณ์หรือความต้องการจะเป็นแบบนั้นจะทำได้ยังไง? มันจะเป็นความท้าทายสำหรับเขาและฉัน เพราะฉันไม่เก่งเรื่องการถูกสั่งนอกเวลางาน

ฉันไม่เคยคาดคิดว่าสิ่งที่ฉันไม่รู้อะไรเลยจะเป็นสิ่งเดียวกันที่เปิดโลกใหม่ที่น่าทึ่งให้กับฉัน
นางฟ้าของมาเฟีย

นางฟ้าของมาเฟีย

1.3k การดู · เสร็จสิ้น · Queenies
"พ...พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย" ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกมา เสียงของฉันเต็มไปด้วยความวิงวอนและสายตาที่สิ้นหวังที่จะเข้าถึงเขา "ฉันทนไม่ไหวแล้ว เธอไม่รู้หรอกว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน แม้แต่น้ำตาของเธอก็ยังทำให้ฉันรู้สึกดี" ใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขาบนใบหน้า คำพูดของเขาทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว

☆☆☆

เมื่อผู้จับตัวอันตรายตั้งเป้าหมายที่เด็กสาวคนหนึ่ง และเขารู้ว่าเขาต้องได้เธอมา แม้ว่าจะต้องใช้กำลังบังคับก็ตาม
อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · roanna hinks
ดวงตาของเขาเปิดกว้าง มันดำสนิท หมาป่าของเขาออกมาพร้อมกับเขา มีความปรารถนาในดวงตานั้น เขามองตรงมาที่ฉัน

เขาจับเอวฉันและกดริมฝีปากลงบนปากฉันอย่างแรง

ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉันโดยไม่มีปัญหาและกำลังทำให้ปากฉันรู้สึกดี เขาหันเราไปทางบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังคงสอดลิ้นในปากฉัน

โธ่เอ้ย รู้สึกดีจริงๆ

ฉันต้องการเขาตั้งแต่เขากลับบ้าน

ฉันถูกกระแทกกับต้นไม้แรงๆ เขายกฉันขึ้นโดยเอว ฉันพันขารอบตัวเขา ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในใต้ชุดนี้ ฉันต้องการให้เขาเย็ดฉันคืนนี้และฉันก็ได้ เขาปล่อยปากฉันและเริ่มจูบลงไปที่คอ ฉันรู้สึกได้ว่ามือหนึ่งของเขาไปที่หีของฉันและเขาใส่นิ้วเข้าไป ฉันเปียก เขาคำรามในตัวฉัน เขาไปที่ซิปของเขา เขาดึงกางเกงและกางเกงในลงจนถึงต้นขา และยังคงดูดและจูบคอฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงควยแข็งของเขาใต้ตัวฉัน มันใหญ่และแข็งจริงๆ เขาดึงกลับและจัดควยของเขาให้ตรงกับหีเปียกของฉัน เขากระแทกตัวเองอย่างแรง

อิซซี่ ผู้เปลี่ยนร่างเป็นเสือดำ มีพลังที่หายากมากจนมันขยายตัวตามอารมณ์ของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอผ่านอะไรมามากมายในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เธอถูกพ่อหมาป่าทิ้งและต้องรับมือกับการตายของแม่ จากนั้นป้าแคทก็รับเธอไปเลี้ยงและพวกเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ หลังจากช่วงเวลาที่โศกเศร้า ตอนนี้แคทต้องการให้อิซซี่อยู่กับเธอในเมืองที่เธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเธอมาถึง ทุกอย่างก็เปิดเผย ความลับและทุกอย่างจากอดีตถาโถมเข้ามาหาเธอในทันที และเธอต้องรับมือกับคู่แท้ของเธอ อัลฟ่าเบลค
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

3.6k การดู · เสร็จสิ้น · Maria MW
"ใส่ซะ" ฉันรับชุดเดรสและชุดชั้นในมา แล้วก็อยากจะกลับไปที่ห้องน้ำ แต่เธอหยุดฉันไว้ หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำสั่งของเธอ "แต่งตัวตรงนี้ ให้ฉันดู" ตอนแรกฉันไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอจ้องมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันก็รู้ว่าต้องทำตามที่เธอบอก ฉันเปิดเสื้อคลุมแล้ววางมันลงบนโซฟาสีขาวข้างๆ ฉันถือชุดเดรสและกำลังจะใส่มันเมื่อได้ยินเสียงเธออีกครั้ง "หยุด" หัวใจฉันแทบจะกระเด็นออกจากอก "วางชุดเดรสลงบนโซฟาก่อน แล้วก็ยืนตรงๆ" ฉันทำตามที่เธอบอก ฉันยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีอะไรปกปิด เธอสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตา วิธีที่เธอมองร่างกายเปลือยเปล่าของฉันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก เธอเลื่อนผมของฉันไปด้านหลังไหล่ ลูบไล้ด้วยนิ้วชี้เบาๆ บนหน้าอกของฉัน และสายตาของเธอก็หยุดที่หน้าอกของฉัน จากนั้นเธอก็ทำต่อไป สายตาของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาระหว่างขาของฉัน และเธอก็มองมันอยู่สักพัก "แยกขาออก อลิซ" เธอนั่งยองๆ และฉันก็หลับตาเมื่อเธอขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูฉันชัดๆ ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ใช่เลสเบี้ยนหรืออะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเธอก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพอใจ "โกนเรียบร้อย ผู้ชายชอบแบบนี้ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของฉันก็จะชอบเหมือนกัน ผิวของเธอนุ่มและเรียบเนียน และเธอก็มีกล้ามเนื้อ แต่ไม่มากเกินไป เธอเหมาะกับกิเดียนของฉัน ใส่ชุดชั้นในก่อน แล้วก็ชุดเดรส อลิซ" ฉันมีหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่ฉันกลืนมันกลับไป ฉันแค่อยากจะหนี และนั่นคือที่และเวลาที่ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะต้องสำเร็จสักวัน

อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

1.1k การดู · เสร็จสิ้น · judels.lalita
"เธอเป็นใคร?" ฉันถามด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา
"เขาเจอเธอที่ค่ายฝึกอัลฟ่า" เขาพูด "เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา เมื่อคืนหิมะตก แสดงว่าหมาป่าของเขามีความสุขกับการเลือกของเขา"
หัวใจฉันจมลง และน้ำตาก็ไหลลงแก้ม
อเล็กซานเดอร์เอาความบริสุทธิ์ของฉันไปเมื่อคืนนี้ และตอนนี้เขากำลังเอาผู้หญิงคนนั้นในห้องทำงานของเขาเป็นลูน่า


เอมิลี่กลายเป็นตัวตลกของฝูงในวันเกิดครบรอบ 18 ปีของเธอ และไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของอัลฟ่าจะเป็นคู่ของเธอ
หลังจากคืนแห่งความรักที่เร่าร้อน เอมิลี่พบว่าคู่ของเธอได้เลือกคู่ที่ถูกเลือกไว้แล้ว หัวใจแตกสลายและอับอาย เธอหายตัวไปจากฝูง
ห้าปีต่อมา เอมิลี่กลายเป็นนักรบชั้นสูงที่ได้รับความเคารพในกองทัพของคิงอัลฟ่า
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอชวนเธอไปคืนแห่งเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอคู่ของเธออีกครั้ง
คู่ของเธอจะรู้ไหมว่าเป็นเธอ?
เขาจะตามหาเธอไหม และที่สำคัญที่สุด เอมิลี่จะสามารถเก็บความลับของเธอไว้ได้หรือไม่?