ติดใจอย่างถูกกฎหมาย กับคู่สมรสของฉัน

อเดลีน สมิธ ยังคงมึนงงขณะเดินออกจากสถานีตำรวจ

เมื่อเช้านี้เธอได้รับโทรศัพท์เรียกให้ไปที่สถานีตำรวจเพื่อให้ความร่วมมือในการสืบสวน

เมื่อได้รู้ว่าเป็นเรื่องที่มีคนแอบถ่ายคลิปเธอกับอัลเลน โจนส์ แฟนหนุ่มของเธอ ขณะกำลังมีเซ็กส์กันในห้องพักโรงแรม เธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก

ทั้งสองตกลงที่จะมีความสัมพันธ์แบบพลาโตนิกและจะยังไม่มีอะไรกันจนกว่าจะเรียนจบมหาวิทยาลัย ดังนั้นตำรวจต้องเข้าใจอะไรผิดไปแน่ๆ

แต่เมื่อเธอไปถึงสถานีและได้เห็นฟุตเทจนั้น เธอก็ถึงกับอึ้งไปเลย

อัลเลนกับเอมิลี่ มิลเลอร์ เพื่อนสนิทของเธอ กำลังเปลือยกายอยู่บนเตียง แถมยังเล่นบอนเดจและเอสแอนด์เอ็มกันอีกด้วย ฟุตเทจนั้นโจ่งแจ้งมาก และดูเหมือนว่าวิดีโอของพวกเขาจะมียอดวิวบนเว็บโป๊ทะลุสิบล้านครั้งไปแล้ว

เพราะเอมิลี่สวมหน้ากาก ตำรวจจึงทึกทักเอาเองว่าผู้หญิงคนนั้นคืออเดลีน

ในวันเกิดของตัวเอง อเดลีนกลับถูกทั้งแฟนและเพื่อนสนิทหักหลัง

เมื่อสัมผัสถุงยางอนามัยและคีย์การ์ดในกระเป๋า เธอก็ได้แต่สมเพชในความตลกร้ายของโชคชะตา

เธอวางแผนจะเซอร์ไพรส์อัลเลนในวันเกิด แต่เขากลับมอบเซอร์ไพรส์ที่ใหญ่กว่าให้เธอแทน

อเดลีนอยากจะโยนถุงยางทิ้งลงถังขยะตามสัญชาตญาณ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าอุตส่าห์ทุ่มเงินซื้อแบบที่แพงที่สุดมาเพื่อครั้งแรกของเธอ เธอก็เปลี่ยนใจ

จะทิ้งเงินไปเปล่าๆ เพราะความผิดของคนอื่นทำไม?

ขณะที่เธอกำลังรู้สึกแย่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เอลิซ่า การ์เซีย เพื่อนร่วมชั้นของเธอโทรมาขอให้เธอไปทำงานที่บาร์แทน

"อเดลีน ได้โปรดเถอะนะ ฉันขอร้องล่ะ นานๆ ทีแฟนฉันจะได้มาหา!"

อเดลีนถอนหายใจอย่างหัวเสีย คนอื่นเขามีความสุขกัน แต่เธอกลับต้องมาทำงานงั้นเหรอ?

ขณะที่เธอกำลังจะปฏิเสธ เอลิซ่าก็พูดเสริมขึ้นว่า "ฉันจะแบ่งทิปให้เธอ 30% เลยนะ"

"ก็ได้ ตกลง!"

อเดลีนถอนหายใจยาว

คำโบราณว่าไว้ไม่ผิดเลย—อาภัพรัก แต่มักจะโชคดีเรื่องเงิน และเงินก็คือสิ่งที่เธอต้องการที่สุดในตอนนี้

การเรียนออกแบบเครื่องประดับทำให้เธอต้องซื้อตัวอย่างอัญมณีบ่อยๆ อเดลีนจึงมักจะรับงานบาร์เทนเดอร์เพื่อหาเงินพิเศษ

ด้วยความที่หน้าตาสะสวยและคารมเป็นเลิศ ทำให้เธอเป็นที่ชื่นชอบของลูกค้าที่บาร์

คืนนี้ที่บาร์มีอีเวนต์ใหญ่ คนจึงแน่นร้านและทิปก็งาม อเดลีนลืมเรื่องแฟนนอกใจของเธอไปอย่างรวดเร็วและทุ่มเทให้กับการหาเงินอย่างเต็มที่

เธอเดินแทรกตัวผ่านฝูงชนเพื่อขายเครื่องดื่มอย่างไม่หยุดหย่อน

เอเลน วิลสัน สังเกตเห็นเธอทันทีจากโต๊ะวีไอพี

เมื่อมองไปยังโรนัลด์ วิลเลียมส์ที่นั่งข้างๆ ด้วยท่าทีสงบนิ่ง เธอก็ฉวยกระติกน้ำของเขาไป

"โรนัลด์ มาบาร์ทั้งทีมานั่งดื่มแต่น้ำเปล่าเนี่ยนะ? ป่วยหรือไง? ดูสาวสวยพวกนี้สิ! คุณปู่ของเธอก็กดดันให้รีบแต่งงาน แถมยังไม่ตั้งเงื่อนไขอะไรเลย ขอแค่เป็นผู้หญิงก็พอแล้ว!"

พอพูดถึงเรื่องนี้ โรนัลด์ก็มีสีหน้าหงุดหงิดขึ้นมา

เขาคว้ากระติกน้ำกลับมาแล้วดื่มอึกใหญ่

เขาถูกเลี้ยงดูมาในฐานะทายาทของตระกูลตั้งแต่เด็ก ไม่เคยมีเวลาไปออกเดตกับใคร แล้วตอนนี้จะมาคาดหวังให้เขาแต่งงานทันทีน่ะเหรอ? ฝันไปเถอะ!

"แค่เป็นผู้หญิงอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะ ต้องสวย หุ่นดี และที่สำคัญที่สุดคือต้องว่านอนสอนง่าย" เอเลนพูดพลางโบกมือ "เบอร์ 01 มานี่หน่อย"

เมื่อได้ยินเสียงเรียก อเดลีนก็เดินเข้าไปพร้อมรอยยิ้ม "รับอะไรดีคะ คุณผู้หญิง?"

เธอเหลือบมองต่างหูเพชรคอลเลกชันล่าสุดที่ประดับอยู่บนหูของเอเลน ก่อนจะหยิบเมนูเครื่องดื่มที่แพงที่สุดออกมาทันทีแล้วส่งยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ "นี่คือไวน์ทั้งหมดที่เพิ่งมาถึงเมื่อเช้านี้ค่ะ"

"ถ้าเธอทำให้เขาดื่มได้สักแก้ว ฉันจะสั่งทุกอย่างในหน้านี้เลย" เอเลนเหลือบมองโรนัลด์และสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเขาเคร่งขรึมลง

เขาแค่ชวนเอเลนออกมาทานข้าวเพราะกำลังกลุ้มใจ ไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมาพยายามยัดเยียดผู้หญิงให้เขาแบบนี้

อเดลีนเหลือบมองโรนัลด์เพียงแวบเดียวก็รู้ทันทีว่าเขาคือลูกค้าประเภทปราบเซียนที่บาร์เทนเดอร์ทุกคนต้องขยาด

สูทสั่งตัดพอดีตัว เสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมทุกเม็ดจนถึงคอ...ทั้งหมดนี้คือภาพลักษณ์ของคนเคร่งพรหมจรรย์ชัดๆ

คนประเภทนี้ไม่เย็นชาเป็นน้ำแข็ง ก็ดุเดือดราวกับสัตว์ป่าบนเตียง

เธอมองราคาในเมนูอีกครั้ง "คุณผู้หญิง แน่ใจนะคะ?"

"นี่บัตรของฉันค่ะ เขาดื่มแค่แก้วเดียว ฉันเหมาทั้งหน้าเลย" เอเลนยื่นบัตรแบล็กการ์ดระดับเอสวีไอพี ให้ อเดลีนรับมาด้วยรอยยิ้มแล้วขยับเข้าไปนั่งข้างโรนัลด์อย่างแนบเนียน

เมื่อเห็นว่าโรนัลด์ขยับตัวออกห่างตามสัญชาตญาณ อเดลีนก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ไม่คิดจะฉวยโอกาสกับเธอ... ถือเป็นสัญญาณที่ดี

“คุณผู้ชายคะ ที่บ้านฉันมีทั้งพ่อแม่ที่แก่ชราแล้วก็ลูกเล็กๆ ที่ต้องดูแล ทั้งครอบครัวฝากความหวังไว้กับฉันคนเดียวเลยนะคะ ช่วยดื่มสักอึกได้ไหมคะ” เธอหยิบแก้วขึ้นมาพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสาร

โรนัลด์ไม่ขยับตัว เขาเพียงแค่มองเธอเงียบๆ

ในสายตาของเขา การแสดงของอเดลีนนั้นห่วยแตกสิ้นดี ยิ่งกว่าแบรนด์แอมบาสเดอร์ที่บริษัทของเขาเลือกมาในปีนี้เสียอีก

แต่ใบหน้าของเธอก็สวยอยู่หรอกนะ โดยเฉพาะดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกคู่นั้น ราวกับจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำนับพัน ทั้งยังมองทุกคนด้วยแววตาที่ลุ่มลึก

สายตาพินิจพิเคราะห์ของโรนัลด์ทำให้อเดลีนอยากจะถอยหนี แต่พอนึกถึงค่าคอมมิชชันก้อนโต เธอก็ฝืนยิ้มออกมาอีกครั้ง “คุณผู้ชายคะ ลองดื่มมาลเบคหน่อยไหมคะ เดี๋ยวฉันใส่ซินนามอนแล้วอุ่นให้”

เธอสังเกตเห็นกระติกน้ำร้อนของโรนัลด์ ถึงแม้เขาจะดูหนุ่ม แต่บางทีอาจจะเป็นชายวัยกลางคนที่สุขภาพไม่ดีก็ได้

สงสัยจะดื่มเหล้าแรงๆ ไม่ไหว

เอเลนที่อยู่ข้างๆ แทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ “นี่เธอ ตาถึงเหมือนกันนะเนี่ย! ดูออกด้วยเหรอว่าเขาคออ่อนน่ะ”

“ไม่ดื่ม” โรนัลด์เงยหน้ามองอเดลีนแล้วพูดเสริม “ไม่จ่ายด้วย”

อเดลีนต้องท่องจำนวนเงินค่าคอมมิชชันในใจเพื่อข่มความอยากที่จะสบถด่าเขา “แล้วคุณจะดื่มอะไรดีคะ”

โรนัลด์ยื่นกระติกน้ำร้อนของเขาให้เธอ “น้ำอุ่น”

อเดลีนกำลังกัดฟันขณะเอื้อมมือไปรับกระติกน้ำร้อน ตอนนั้นเองก็มีลูกค้่าอีกคนเดินมาชนเธอเข้าพอดี เธอเสียหลักและล้มลงไปทางโรนัลด์

โรนัลด์รีบชักมือกลับและเอนตัวไปข้างหลังเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัส แต่อเดลีนก็ยังคว้าข้อมือของเขาไว้ได้ทัน ความรู้สึกซาบซ่านพลันแล่นไปทั่วร่าง ทำให้เขาตัวแข็งทื่อไปในทันที

ลูกค้าที่อยู่ด้านหลังรีบกล่าวขอโทษขอโพย แถมยังสั่งไวน์สองขวดเพื่อเป็นการไถ่โทษ อเดลีนเกิดความคิดดีๆ ขึ้นมาทันใด เธอจึงคว้าแก้วที่ยังเต็มอยู่บนโต๊ะขึ้นมา “คุณผู้ชายคะ ขอบคุณที่พยายามจะช่วยฉันนะคะ เพื่อเป็นการขอบคุณ ฉันจะดื่มแก้วนี้ให้หมด ส่วนคุณจะดื่มหรือไม่ก็ได้ตามใจเลยค่ะ”

เธอเงยหน้าขึ้นแล้วกระดกเครื่องดื่มทั้งแก้วรวดเดียวจนหมด

โรนัลด์ไม่พูดอะไรและไม่ขยับตัว

เมื่อเห็นดังนั้น อเดลีนจึงทำใจกล้าแล้วรินเพิ่มอีกสองแก้ว “น้ำใจของคุณไม่ต้องขอบคุณเป็นคำพูดหรอกค่ะ ฉันดื่มสามแก้ว คุณแค่จิบเดียว... ถือว่าช่วยรักษาหน้าฉันก็พอ!”

โดยไม่สนใจว่าโรนัลด์จะทำสีหน้าอย่างไร เธอดื่มอีกสองแก้วรวดเดียว

คนรอบข้างเริ่มส่งเสียงเชียร์เธอ โรนัลด์มองใบหน้าที่งดงามและเย้ายวนของเธอ พลางนึกถึงคำว่า ‘เจ้าเล่ห์’ ขึ้นมาในหัว ก่อนจะยอมจิบไปหนึ่งอึกอย่างไม่เต็มใจนัก

“วันนี้วันเกิดฉันค่ะ ขอชนแก้วกับคุณอีกครั้งนะคะ!” พอเห็นว่าในที่สุดโรนัลด์ก็ยอมดื่ม อเดลีนจึงรีบกระดกเพิ่มอีกสามแก้วรวด

แม้แต่เอเลนก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วง “นี่เธอ ไม่ต้องหักโหมขนาดนั้นก็ได้”

อเดลีนเริ่มจะเมาแล้ว เธอนั่งแผ่หลาอย่างไม่สำรวมอยู่ข้างๆ โรนัลด์

อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ จู่ๆ เธอก็รู้สึกสมเพชตัวเองขึ้นมาจับใจ

“วันนี้เป็นวันเกิดของฉันจริงๆ นะ” เธอสูดน้ำมูกเสียงดังพลางตบกระเป๋าเสื้อที่ยังมีถุงยางอนามัยกับคีย์การ์ดอยู่ “ฉันเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสำหรับค่ำคืนที่น่าจดจำแล้วแท้ๆ แต่อัลเลน...ไอ้สารเลวนั่น...มันทำพังหมด!”

พอคิดถึงเซ็กซ์เทปของอัลเลนกับเอมิลี่ อเดลีนก็รู้สึกกระวนกระวายใจและเริ่มดื่มไม่หยุด

โรนัลด์มองเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉย สายตาของเขาไม่ละไปจากดวงตาคู่สวยของเธอเลย

ราวกับว่าเขาต้องมนตร์สะกด นั่งจ้องมองทุกการเคลื่อนไหวของอเดลีน

บาร์ใกล้จะปิดแล้ว ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่เอเลนหันไปเข้าห้องน้ำ คนสองคนที่เคยนั่งอยู่ที่โต๊ะก็หายตัวไป!

ใต้แสงไฟสลัวของโรงแรม อเดลีนมองโรนัลด์ที่อยู่ตรงหน้า รู้สึกราวกับทุกอย่างไม่ใช่เรื่องจริง

ก่อนหน้านี้ ถุงยางอนามัยกับคีย์การ์ดได้หล่นออกมาจากกระเป๋าของเธอ และถูกเก็บขึ้นมาด้วยนิ้วมือเรียวยาวสง่างามของโรนัลด์

เมื่อมองใบหน้าหล่อเหลาของเขา อเดลีนก็พบว่าตัวเองเอ่ยถามออกไปราวกับถูกสิง “ไปกับฉันไหม”